Lezersrecensie
Marti en Loek op het water, leuk, avontuurlijk maar ook wel heel erg zoet
June 3, 2025
Marti en Loek hebben elkaar ontmoet tijdens een ponykamp en vriendschap gesloten. Loek is een weeskind die in een tehuis woont maar als ze binnenkort twaalf wordt is ze daar te oud voor en moet ze naar een pleeggezin. Maar ondertussen is het nog vakantie en mag Loek nog een tijdje bij Marti en haar ouders blijven. Ze gaan samen op zeilvakantie.
Ze leren roeien, raken opgesloten in de torenkamer van een kasteel, hun roeiboot wordt gestolen en zo mogen ze meevaren met een politieboot. En als kers op de taart van hun avonturen vinden ze ook nog eens hun roeiboot terug en leiden de politie naar de dieven.
Ondertussen zitten ook de ouders van Marti niet stil en zij proberen om de pleegouders van Loek te mogen worden.
Wie het bovenstaande leest krijgt heel terecht de indruk dat dit verhaal enkel positieve en eigenlijk nogal brave punten bevat. Het gaat over 11-jarige meisjes natuurlijk maar zowel zijzelf, de ouders van Mari, de directrice van het tehuis en de tante van Loek, de eigenaars van de Flierefluiter en zelfs de politie: iedereen is even vriendelijk en hulpvaardig. Niet echt realistisch natuurlijk maar wel leuk (een letterlijke feelgood) om lezen.
Het is gewoon pure ontspanning waarin niets fout kan lopen en de lezer dus ook nergens op bedacht moet zijn. Nadenken is niet nodig, rustig genieten op een regenachtige dag kan perfect.
Marti en Loek hebben elkaar ontmoet tijdens een ponykamp en vriendschap gesloten. Loek is een weeskind die in een tehuis woont maar als ze binnenkort twaalf wordt is ze daar te oud voor en moet ze naar een pleeggezin. Maar ondertussen is het nog vakantie en mag Loek nog een tijdje bij Marti en haar ouders blijven. Ze gaan samen op zeilvakantie.
Ze leren roeien, raken opgesloten in de torenkamer van een kasteel, hun roeiboot wordt gestolen en zo mogen ze meevaren met een politieboot. En als kers op de taart van hun avonturen vinden ze ook nog eens hun roeiboot terug en leiden de politie naar de dieven.
Ondertussen zitten ook de ouders van Marti niet stil en zij proberen om de pleegouders van Loek te mogen worden.
Wie het bovenstaande leest krijgt heel terecht de indruk dat dit verhaal enkel positieve en eigenlijk nogal brave punten bevat. Het gaat over 11-jarige meisjes natuurlijk maar zowel zijzelf, de ouders van Mari, de directrice van het tehuis en de tante van Loek, de eigenaars van de Flierefluiter en zelfs de politie: iedereen is even vriendelijk en hulpvaardig. Niet echt realistisch natuurlijk maar wel leuk (een letterlijke feelgood) om lezen.
Het is gewoon pure ontspanning waarin niets fout kan lopen en de lezer dus ook nergens op bedacht moet zijn. Nadenken is niet nodig, rustig genieten op een regenachtige dag kan perfect.
1
Reageer op deze recensie