De Rode Ridder heeft een bovennatuurlijke ontmoeting

Een alternatieve titel zou "De dag van de heks" kunnen zijn, wat trouwens de erg toepasselijke titel is van een van de laatste hoofdstukken. Maar de heks in kwestie speelt een grote, zij het erg geheimzinnige, rol doorheen gans het verhaal. Het vormt een bovennatuurlijk element waar meerdere verklaringen voor worden gegeven zonder uitsluitsel over wat nu de waarheid is.
Wel zeker is dat ze De Rode Ridder meermaals het leven redt. Is dit dan toch de Egyptische godin Bastet?
Haast traditioneel vormt Ridder Rond en zijn fameuze eetlust een vrolijke noot tussen de vele vechtpartijen.
Wie tussen de lijntjes leest merkt dat het een wonder is dat de Kruisvaarders nog niet uitgeroeid werden door de Saracenen, hun onderlinge twisten en broederoorlogen (gewoon de voortzetting van de politieke strijd in de thuislanden) fnuiken hun mogelijkheden en leiden al te vaak af van het grote doel, de "bevrijding" van Jeruzalem. Wat de krijgsheren en hun benden eigenlijk nastreven is persoonlijke rijkdom, de "heilige" zaak kan hun gestolen worden.
Anderzijds wordt duidelijk gesteld dat de onderlinge rivaliteit van de moslims (inderdaad al 1400 jaar onveranderde achterlijkheid) voorkomen dat ze het legertje kruisvaarders gewoon in de pan hakken.
De Rode Ridder en zijn gezellen maken weerom het verschil door een konvooi voedselhulp (letterlijk broodnodig) te redden. Het gouden beeldje zelf blijft bij de rechtmatige eigenaars maar buiten enkele hints blijft het onduidelijk waarom het zo belangrijk is (behalve voor de bezitters) en meer nog, waarom het zulk een grote rol zal spelen in het leven van Johan.
Zeker niet het beste verhaal uit de reeks maar wel waard om gelezen te worden.