Tóch lezen!

Aangezien ik me niet verder had geïnformeerd dan de flaptekst wist ik niet dat het verhaal ging over een meisje dat lijdt aan automutilatie. De kans was groot geweest dat ik in die wetenschap het boek niet gekozen zou hebben. Dan had ik -heel simpel gesteld- een mooi boek gemist. Dankzij de aangename toon en het handjevol hoopvolle karakters was het onderwerp goed te behappen. Al zorgde dat er ook wel voor dat het lastig was echt in te voelen in de ernst van het onderwerp. De liefde voor koken is een rode draad draad door het verhaal, maar soms werden er naar mijn smaak :) teveel voedselvergelijkingen gemaakt in de omschrijving van bijvoorbeeld gevoelens en gebeurtenissen. Mijn advies: tóch lezen!