knap staaltje werk dat de moeite waard is.

Fragmenten van pakweg een dozijn levens, momentopnames, gekoppeld aan filosofische overdenkingen en conclusies. Poëtisch in al z’n soms gortdroge en steeds schijnbare eenvoud. En ik bleef maar denken, waar gaat dit heen? Gaat dit eigenlijk wel ergens heen?

Zucht...de wijze lessen zouden waarschijnlijk genoeg moeten zijn, maar zoals het verhaal meermaals stelt: de onbenullige lusten en begeerten zijn sterk. En ik kan het beamen, ik wil een verhaal dat ik kan verslinden in plaats van een zwaarmoedige uitnodiging tot bezinning.

Maar dan heb ik mezelf tóch over de helft weten te dwingen en kan ik me steeds beter voorstellen dat je een liefhebber bent van Stefanssons stijl. Het etherische tegenover het fysieke, de worsteling tussen het goede en het kwade waarin je als lezer meegesleept wordt. Leven en dood. De nacht en de dag, zo overheersend in het IJslandse landschap en tekenend voor de sfeer. En als bonus wordt ik beloond voor mijn inzet met een paar smeuïge verhandelingen in een verhaal over mens zijn.

Dit is een knap staaltje werk dat de moeite waard is.