Te vulgair

Het nawoord in het boek verwijst naar overeenkomsten met Oblomov van Gontsjarov. Ik heb Oblomov gelezen en deze overeenkomsten zijn er, het zijn echter de verschillen waardoor De luiaards in de vruchtbare vallei er niet aan kan tippen. Het nawoord geeft meer inzicht in de kwaliteit van het werk en verklaard de bijzondere schrijfwijze die me opgevallen was. Desondanks heeft het geheel me niet echt kunnen bekoren. In de eerste plaats omdat het me te vulgair was. In de tweede plaats omdat hij op op uitvergrote en dwingende wijze stelling neemt in een geheel dat ontdaan is van (bijna) elke schoonheid. Er is me slechts één mooie zin bijgebleven, waarschijnlijk tot afgrijzen van de schrijver zelf...

“Het was een heldere nacht en de hemel straalde, bezaaid met echte sterren die zo dichtbij waren dat het leek of je ze als rijpe vruchten kon plukken.”