Mis ik iets? Of, gemiste kans?

Tja wat vind ik van de Middlesteins? Ik heb het gevoel dat “de Joodse manier van communiceren” verscholen ligt in dit verhaal. Waarbij -wellicht heel clichématig- ook een rol weggelegd is voor de betekenis van voedsel in het Jodendom. Ik heb het alleen niet kunnen ontdekken waardoor het haast elke familie had kunnen zijn met dezelfde twijfel, boosheid, liefde etc. Ook bij nader onderzoek op internet vind niets terug over een mogelijk verband. Was de keus voor een Joods gezin dan gewoon random? Dat lijkt me een gemiste kans om de diepte in te gaan, of om het interessanter te maken. De schrijfstijl is verassend. Vlot leesbaar en geregeld terug- en vooruitspringend in de tijd. In 236 pagina’s worden kort diverse fases en de geschiedenis van verschillende personen neergezet. Zó kort dat het misschien wel iets te vlot gaat allemaal en waardoor de complexiteit van de onderlinge relaties geen kans krijgen om op je in te werken.