De vondeling van Veenhuizen

Veronique las ‘De vondeling van Veenhuizen’ geschreven door Patricia Snel.

Haar mening lees je hieronder. ⬇️

Na het lezen van de korte inhoud was ik nieuwsgierig en ik kon dan ook niet wachten tot ik kon beginnen in dit boek. We volgen in eerste instantie de kinderen Lize en Karel, terwijl ze nog thuis in Amsterdam wonen. Als hun moeder overlijdt en hun vader ziek wordt worden ze naar Veenhuizen gestuurd. Hier is alles anders. Samen met de andere kinderen in de kinderkolonie worden ze aan het werk gezet en worden hun strenge regels opgelegd. Ze sluiten voorzichtig vriendschap met Neeltje en vanaf dat moment volgen we ook het leven van Neeltje. Ook lezen we het verhaal van Wouter, die een zo goed mogelijke kinderkolonie op wil bouwen maar ook met kosten en dergelijke rekening moet houden. Het is soms niet heel duidelijk wie van de drie kinderen aan het woord is en dat vond ik soms verwarrend. Ook merk ik dat ik meer emoties verwacht had in het verhaal en hierdoor weet het verhaal mij niet echt te raken. Hoe heftig het verhaal ook eigenlijk is, doordat de kinderen door moeten zonder veel stil te staan bij de gebeurtenissen, doe je dit als lezer ook niet en blijft het verhaal toch wat kil.

De personages Karel, Lize en Neeltje zijn wel goed uitgewerkt, waardoor je hun leven kunt voorstellen. Alleen zou ik het persoonlijk fijner gevonden hebben als je de boosheid en bijvoorbeeld angst om wat hun te wachten staat ook echt zou voelen tijdens het lezen. Nu wordt het wel verteld maar ervaar je dit niet, helaas.

Wat ik wel interessant vind is dat ik persoonlijk weinig kennis van deze geschiedenis heb en hierdoor wel wat meer erover te weten kom. Vooral ook de mensonterende omstandigheden waarin deze kinderen moeten overleven.

Het is een boeiend verhaal, waarbij voor mij de emoties missen die ik graag meegekregen zou hebben tijdens het lezen van dit verhaal.

Dit boek ontvingen wij van Xander uitgevers. Dit beïnvloedt onze mening niet.