Nu al nieuwsgierig naar het vervolg

Veronique las’ Ik kan je redden’ geschreven door Sofie Delporte.

Haar mening lees je hieronder. ⬇️

Ik kan je redden is het debuut van Sofie Delporte en stond al enige tijd op mijn nog te lezen lijst. Haar tweede boek komt volgende week uit en aangezien dit het tweede deel is met inspecteur Olivia Leroy in de hoofdrol moest ik hem gewoon gaan lezen. En ik denk nu… waarom ben ik hem niet eerder gaan lezen. Olivia werkt sinds kort bij de Cel vermiste personen. Ze zit nog in haar proeftijd en wil zich graag bewijzen. Alleen het contact met haar collega’s gaat niet zo soepel.

De schrijfstijl van Delporte is beeldend en makkelijk te volgen. Ze weet de spanning goed op te bouwen en Olivia wordt als een geloofwaardig personage neergezet. Olivia is een inspecteur die zich niet aan de regels houdt, maar hier ook regelmatig zelf bij stilstaat. Haar twijfels worden op een goede manier neergezet, waardoor je je ook in de gedachten van Olivia kunt verplaatsen en haar keuzes snapt. Haar baas is niet zo blij met de keuzes die ze regelmatig maakt en dit zorgt voor een extra laag in het verhaal.

Ook maken we soms een sprong terug in de tijd. Deze worden vertelt vanuit een van de vermiste personen en ik vroeg me langere tijd af hoe het verhaal nu precies in elkaar zat. Delporte geeft mondjesmaat informatie weg waardoor je echt aan het boek gekluisterd bent. Door de korte hoofdstukken merk ik dat ik steeds zoiets had van nog even verder lezen en vloog ik dus echt door het boek.

Doordat Olivia als eigenwijze inspecteur neergezet wordt die haar eigen spoor blijft volgen ondanks reprimandes van haar baas, merkte ik wel dat haar collega’s iets onderbelicht bleven. Ik hoop dat we in het vervolg deze wat beter leren kennen.

Ik ben benieuwd naar het vervolg en hoe Olivia zich verder ontwikkeld. Dus laat het maar snel volgende week zijn.