Lezersrecensie
Ik ben nog lang niet klaar om afscheid te nemen van Landgoed Rosaville!
Grote dank aan LS Uitgeverij voor het recensie exemplaar!
Het verhaal
Roosje Arkenbout leefde lange tijd in luxe, echter heeft haar vader wegens omstandigheden zijn tabaksfabriek moeten sluiten waardoor ze de andere kant van de medaille leert kennen. Om haar ouders financieel te ondersteunen gaat ze aan de slag als dienstmeid bij familie de Wit in Villa Zeldenrust, een functie en plek waar ze behoorlijk aan moet wennen. Al snel ervaart Roosje de nodige onrust: er vinden mysterieuze gebeurtenissen plaats in Zeldenrust én knappe zoon Theodoor blijft in haar hoofd spoken terwijl ze al verloofd is met iemand anders. Ondertussen is Theodoor druk met het bouwen van zijn villa en het voorkomen van een staking in zijn textielfabriek. Hij vraagt Roosje om hulp, brengt deze keuze hen dit dichter bij elkaar of juist niet…?
Is het een aanrader?
‘De rozenkamer’is het vierde en afsluitende deel van de ‘Rosaville’ serie. Waar de eerdere delen zich vooral op landgoed Rosaville afspelen, gaan we nu verder terug in de tijd en maken we kennis met het proces rondom de plannen en de bouw van het landgoed. De cover is een pareltje, sluit goed aan bij de andere covers en na het lezen van het verhaal weet je dat er geen betere titel gekozen had kunnen worden. Door de vlotte en filmische schrijfstijl van auteur Karin Quint word je al snel ondergedompeld in het leven aan het einde van de 19e eeuw, Quint weet dit realistisch over te brengen waardoor het lezen niet alleen ontspanning biedt maar je tevens de nodige kennis over deze periode op doet. Dit geldt niet alleen voor de gebruiken en alledaagse bezigheden, ook voor de diversiteit aan (hoofd)personages. Deze verschillen in rang, karakter en rol. Eerder genoemde facetten inclusief de nodige onverwachte wendingen in de verhaallijn zorgen ervoor dat de aandacht geen enkel moment verslapt. Hoe meer je richting het einde komt, hoe meer het gevoel van teleurstelling om de hoek komt kijken. Ik ben namelijk nog lang niet klaar om afscheid te nemen van dit historische landgoed. Het is een geluk bij een ongeluk, ik heb het jammer genoeg niet gered om deel 3 te lezen vóór ik startte in ‘De Rozenkamer’…. Ik heb dus nog een deel tegoed waar ik me nu al op verheug. Dit bewijst ook meteen dat de vier boeken prima los van elkaar te lezen zijn, Rosaville is de rode draad maar de personages en de verhaallijnen (grotendeels) anders. Ik overweeg zelfs om ‘Het koetshuis’ en ‘De theekoepel’ opnieuw te lezen nu ik weet hoe het huis en de daarbijbehorende ruimtes/gebouwen ontstaan zijn. Lieve Karin, beloof me dat je niet stopt met schrijven maar ons nog veel vaker verblijdt met prachtige, historische, romantische en leerzame verhalen!
Het verhaal
Roosje Arkenbout leefde lange tijd in luxe, echter heeft haar vader wegens omstandigheden zijn tabaksfabriek moeten sluiten waardoor ze de andere kant van de medaille leert kennen. Om haar ouders financieel te ondersteunen gaat ze aan de slag als dienstmeid bij familie de Wit in Villa Zeldenrust, een functie en plek waar ze behoorlijk aan moet wennen. Al snel ervaart Roosje de nodige onrust: er vinden mysterieuze gebeurtenissen plaats in Zeldenrust én knappe zoon Theodoor blijft in haar hoofd spoken terwijl ze al verloofd is met iemand anders. Ondertussen is Theodoor druk met het bouwen van zijn villa en het voorkomen van een staking in zijn textielfabriek. Hij vraagt Roosje om hulp, brengt deze keuze hen dit dichter bij elkaar of juist niet…?
Is het een aanrader?
‘De rozenkamer’is het vierde en afsluitende deel van de ‘Rosaville’ serie. Waar de eerdere delen zich vooral op landgoed Rosaville afspelen, gaan we nu verder terug in de tijd en maken we kennis met het proces rondom de plannen en de bouw van het landgoed. De cover is een pareltje, sluit goed aan bij de andere covers en na het lezen van het verhaal weet je dat er geen betere titel gekozen had kunnen worden. Door de vlotte en filmische schrijfstijl van auteur Karin Quint word je al snel ondergedompeld in het leven aan het einde van de 19e eeuw, Quint weet dit realistisch over te brengen waardoor het lezen niet alleen ontspanning biedt maar je tevens de nodige kennis over deze periode op doet. Dit geldt niet alleen voor de gebruiken en alledaagse bezigheden, ook voor de diversiteit aan (hoofd)personages. Deze verschillen in rang, karakter en rol. Eerder genoemde facetten inclusief de nodige onverwachte wendingen in de verhaallijn zorgen ervoor dat de aandacht geen enkel moment verslapt. Hoe meer je richting het einde komt, hoe meer het gevoel van teleurstelling om de hoek komt kijken. Ik ben namelijk nog lang niet klaar om afscheid te nemen van dit historische landgoed. Het is een geluk bij een ongeluk, ik heb het jammer genoeg niet gered om deel 3 te lezen vóór ik startte in ‘De Rozenkamer’…. Ik heb dus nog een deel tegoed waar ik me nu al op verheug. Dit bewijst ook meteen dat de vier boeken prima los van elkaar te lezen zijn, Rosaville is de rode draad maar de personages en de verhaallijnen (grotendeels) anders. Ik overweeg zelfs om ‘Het koetshuis’ en ‘De theekoepel’ opnieuw te lezen nu ik weet hoe het huis en de daarbijbehorende ruimtes/gebouwen ontstaan zijn. Lieve Karin, beloof me dat je niet stopt met schrijven maar ons nog veel vaker verblijdt met prachtige, historische, romantische en leerzame verhalen!
1
Reageer op deze recensie
