Het bekendste verhaal van het Westen door andere ogen

Wellicht het bekendste verhaal van het Westen, de kruisdood van Jezus, aangrijpend geschreven vanuit Maria, zijn moeder. Je ziet de gebeurtenissen door haar wantrouwende ogen: de opwekking van Lazarus, de veertig dagen in de woestijn, de bruiloft van Kana. Door haar terugblik centraal te zetten, schetst Colm Tóibín prachtig haar verwarring, verdriet, trauma zelfs. Hij doet dat in heldere, naturalistische kleuren die me doen denken aan de schilderijen van Rogier van der Weijden. Met subtiele verwijzingen schetst hij onmiddellijk ook de grote risico’s van een godsdienst: het dwingende karakter, het instituut dat belangrijker wordt dan de stichter. Mooie bewerking van zijn eigen toneelstuk, dat me in al zijn emotionele complexiteit niet alleen naar het Palestina van rond het begin van onze jaartelling bracht, maar ook het Ierland van veel korter geleden.