Lezersrecensie
De stroom van het water
Caroline Wahl is een jonge rijzende ster binnen de Duitse literatuur. Haar debuut 22 banen werd verkozen tot de favoriete boek bij de Duitse boekhandelaars. 22 banen is een coming-of-age verhaal van de wiskundestudent Tilda, snel volgde er een vervolg Windkracht 17 daarin vertelt ze het verhaal van zus Ida.
*Binnen het gezin van de jonge wiskundestudent Tilda is overleven een kernwoord. De moeder is alcoholiste en vader is onbekend. Alle zorgen voor haar zus Ida vallen op Tilda. Haar enige afleiding is het gemeentelijk zwembad, 22 baantjes, haar zorgen laten wegstromen door de slagen in het water. In het zwembad verschijnt Victor, de grote broer van Ivan een vriend van vroeger. Haar verlangen om hem telkens terug te zien, brengt een glinstering in haar alledaags donker bestaan. Wanneer ze kansen krijgt om zich los te rukken en een nieuw leven op te bouwen te Berlijn, wordt Tilda overschaduwd door twijfel en schuld.
De schrijfster weet de lezer mee te trekken in de realistische gedachtegang van de jonge Tilda. Gedachten die overlopen met emoties van schuld, zorgen voor het zusje Ida en vooral zorgen voor de toekomst. Deze realistische gedachten zullen zeker het jonge lezerspubliek aantrekken. De pen van Wahl is een vlot leesbare rechttoe rechtaan, een pen die een moeilijk jong leven neerzet. Wahl doet niet aan onrealistische uitschuivers over een disfunctioneel gezin. Nee. In dit verhaal staat overleven gelijk aan de stroom van het water. Verwacht geen poëtische lang zinnen of sprokkelen van prachtige woorden. Met simpele bewoording is 22 banen een krachtig debuut, hop naar deel 2.
*Binnen het gezin van de jonge wiskundestudent Tilda is overleven een kernwoord. De moeder is alcoholiste en vader is onbekend. Alle zorgen voor haar zus Ida vallen op Tilda. Haar enige afleiding is het gemeentelijk zwembad, 22 baantjes, haar zorgen laten wegstromen door de slagen in het water. In het zwembad verschijnt Victor, de grote broer van Ivan een vriend van vroeger. Haar verlangen om hem telkens terug te zien, brengt een glinstering in haar alledaags donker bestaan. Wanneer ze kansen krijgt om zich los te rukken en een nieuw leven op te bouwen te Berlijn, wordt Tilda overschaduwd door twijfel en schuld.
De schrijfster weet de lezer mee te trekken in de realistische gedachtegang van de jonge Tilda. Gedachten die overlopen met emoties van schuld, zorgen voor het zusje Ida en vooral zorgen voor de toekomst. Deze realistische gedachten zullen zeker het jonge lezerspubliek aantrekken. De pen van Wahl is een vlot leesbare rechttoe rechtaan, een pen die een moeilijk jong leven neerzet. Wahl doet niet aan onrealistische uitschuivers over een disfunctioneel gezin. Nee. In dit verhaal staat overleven gelijk aan de stroom van het water. Verwacht geen poëtische lang zinnen of sprokkelen van prachtige woorden. Met simpele bewoording is 22 banen een krachtig debuut, hop naar deel 2.
1
Reageer op deze recensie