Thema, basis van een goed boek, denk dat je van deze schrijfwijze moet houden!

Waar ik bij de twee eerste boeken van B.A. Paris een connectie zag tussen de covers, heb ik nu helemaal niet dat gevoel, de cover wijkt af van de vorige twee thrillers die ze schreef, dat terzijde.
De Britse B.A. Paris brak in 2016 door met de psychologische thriller 'achter gesloten deuren', de auteur heeft 4,5 jaar in Den Haag gewoond. Waar haar vorige boeken meestal vanuit het perspectief van het vrouwelijke personage werd verteld, heeft ze met dit boek gekozen om je ook door de ogen van het mannelijk personage te laten kijken.

*12 jaar geleden verdwijnt de verloofde van Finn aan een benzinestation, wanneer Finn terugkomt aan de auto is Layla weg. 12 jaar later heeft Finn zijn leven terug opgepakt, hij woont samen met Ellen en staat op het punt te trouwen. Toch krijgt hij tekens dat Layla terug is, blijft het verleden hem volgen en wat is de waarheid rond de verdwijning van Layla?

Toen ik startte aan het boek, had ik snel een gevoel van opsomming van feiten. Vooral het verleden van Finn wordt te snel verteld, het zijn meer losse zinnen waar een verhaal van gemaakt is, dit was voor mij zeker teleurstellend. De auteur zet je in het begin van het boek wel telkens op het verkeerde spoor, heel het geheimzinnige van het verhaal daar heb ik dan wel van genoten, dit benadrukt natuurlijk het genre psychologische thriller, je denkt als lezer dat je het verhaal door hebt maar telkens komt er een verrassende wending. Laat ik het een boek noemen met heel wat minpunten in de schrijfwijze, gevoelens van twijfel van het hoofdpersonage worden zinnen die telkens met een vraagteken eindigen, dit was voor mij te veel van het goede. Toch is de basis van het boek, het thema, de personages goed gevonden en denk ik dat je gewoon van deze schrijfwijze moet houden, hier zijn wel fans voor.