Het tekenwerk geeft weer wat woorden niet kunnen

Na het prachtige dagen van zand brengt de Nederlandse stripillustrator Aimée De Jongh de mooie graphic novel Zestig lentes uit. Het boek kwam al eerder op de Franse boekenmarkt terecht onder de originele titel Soixante Printemps En Hiver in samenwerking met Frans scenariste Ingrid Chabbert. Zestig lentes is in niets te vergelijken met Dagen van zand, toch blijven de wondermooie tekeningen van Amée De Jongh hier ook weer overeind. Het tekenwerk van Aimée De Jongh geven weer wat woorden soms niet kunnen, alles bepalend zijn ook de vorm of de grote van de illustraties in deze graphic novel. Kleuren die de lezer meevoeren naar het verdriet of twijfel van het hoofdpersonage Josy.

*Josy wordt zestig jaar en is reeds 35 jaar getrouwd, toch voelt ze dat haar levensweg niet uitgestippeld is voor haar. Een levensweg die voor haar de sleur is van alle dagen. De dag van haar verjaardag neemt ze een groot besluit. Een besluit dat ze jaren eerder had moeten nemen. Ze neemt haar koffer en kruipt achter het stuur van een oud Volkswagenbusje. Op de weg naar haar vrijheid maakt ze nieuwe vrienden en eigen beslissingen. Haar familie ziet haar verworven vrijheid als een egoïstische keuze, ze proberen dan ook een bom van schuldgevoelens op haar nieuwe weg achter te laten. Dan leert Josy een nieuwe vriendin Christine kennen. Is dit vriendschap of liefde?

Het verhaal is zo realistisch en eenvoudig voorgesteld, toch zitten er in deze graphic novel meerdere lagen. Thema’s zoals schuldgevoelens, keuzes, kwetsbaarheid, Queer vullen de bladzijden. Als lezer word je meegetrokken door het hoofdpersonage Josy en gaandeweg sluit je haar in je hart. Bepaalde beslissingen zal je als lezer veroordelen om dan verder in het boek begrip te voelen. Als lezer ga je soms terugkijken naar de kunstwerkjes die Aimée De Jongh heeft neergezet.