Lezersrecensie
Voor lezers die van buitensporig veel geweld houden!
De auteur Pierre Lemaitre (1951) besloot in 2013 te stoppen met het genre thriller, door het uitbrengen van de historische roman Tot ziens daarboven is de auteur op een andere weg terecht gekomen. Een weg dat beloont werd met de prestigieuze Prix Goncourt voor Tot ziens daarboven. Toch had de auteur nog geen afscheid genomen van het genre, Het serpent had hij al reeds in 1985 geschreven, maar niet opgestuurd naar de uitgeverij.
*1985: Mathilde is geen doorsnee moordenaar, maar een 63-jarige vrouw, klein, breed en zwaar. Ze heeft al jaren geen onnodige risico’s genomen, toch na al die jaren voelt ze zich vrij om de regels aan te passen. Haar opdrachtgever de commandant Henri maakt zich zorgen, wat is er gebeurd met de koelbloedige en efficiënte Mathilde? Waar Mathilde altijd de jager was, wordt ze nu het prooi!
Wie een thriller verwacht met enorme wendingen, doorlopende spanning en veel hoogtepunten zal teleurgesteld worden. Waar het verhaal zeker aan originaliteit wint, een oudere seriemoordenaar die in de jaren ’80 de straten onveilig maakt, wringt er hier en daar toch het schoentje tijdens dit bloederige Serpent. Je vraagt je tijdens het lezen af waar de verhaallijn van Mathilde naartoe gaat en deze lijn kabbelt rustig verder zonder hoogtes of laagtes enkel met heel wat lijken. Wie van het Tarantino genre met buitensporig veel geweld houdt, gaat wel een heerlijke tijd tegemoet met Het serpent!
*1985: Mathilde is geen doorsnee moordenaar, maar een 63-jarige vrouw, klein, breed en zwaar. Ze heeft al jaren geen onnodige risico’s genomen, toch na al die jaren voelt ze zich vrij om de regels aan te passen. Haar opdrachtgever de commandant Henri maakt zich zorgen, wat is er gebeurd met de koelbloedige en efficiënte Mathilde? Waar Mathilde altijd de jager was, wordt ze nu het prooi!
Wie een thriller verwacht met enorme wendingen, doorlopende spanning en veel hoogtepunten zal teleurgesteld worden. Waar het verhaal zeker aan originaliteit wint, een oudere seriemoordenaar die in de jaren ’80 de straten onveilig maakt, wringt er hier en daar toch het schoentje tijdens dit bloederige Serpent. Je vraagt je tijdens het lezen af waar de verhaallijn van Mathilde naartoe gaat en deze lijn kabbelt rustig verder zonder hoogtes of laagtes enkel met heel wat lijken. Wie van het Tarantino genre met buitensporig veel geweld houdt, gaat wel een heerlijke tijd tegemoet met Het serpent!
1
Reageer op deze recensie