Lezersrecensie
subliem!
Wie kent er geen verhaal van Agatha Christie? Dit is één van haar bekendste werken "tien kleine negertjes" gebaseerd op het aftelrijmpje. Aghata Christie (1890-1976) Britse schrijfster en geestelijke moeder van Hercule Poirot, Miss Marple enz. en bekend van haar verhalen whodunits en dit boekje is er zeker zo ééntje.
*Op het eiland genaamd negereiland worden 10 mensen uitgenodigd, elk met hun eigen geheim, kruis te dragen. Aangekomen horen ze dat hun gastheer meneer Manth later zal komen. Afgesloten van de buitenwereld zijn ze aangewezen op elkaars gezelschap, op hun kamer hangt het aftelrijmpje tien kleine negertjes...
Het start van het boekje geeft direct een overzicht van de personages elk met hun eigen mysterieuze achtergrond, mevrouw Christie heeft het zo geschreven alsof je mee op weg bent naar negereiland. Beeldend, filmisch maar zeker subliem! En wat hou ik van boeken waar je door de ogen van de personages naar het uiterlijk van de andere personages kijkt! Met de juiste bewoording zet ze een mysterieus moordverhaal neer "de omsluierde slangenogen keken in de zijne". Met een plot dat me van mijn sokken blies, niet zien aankomen, en een mooi afgerond einde, zonder vraagtekens maar wie ben ik eigenlijk om de grote mevrouw Christie te beoordelen!
*Op het eiland genaamd negereiland worden 10 mensen uitgenodigd, elk met hun eigen geheim, kruis te dragen. Aangekomen horen ze dat hun gastheer meneer Manth later zal komen. Afgesloten van de buitenwereld zijn ze aangewezen op elkaars gezelschap, op hun kamer hangt het aftelrijmpje tien kleine negertjes...
Het start van het boekje geeft direct een overzicht van de personages elk met hun eigen mysterieuze achtergrond, mevrouw Christie heeft het zo geschreven alsof je mee op weg bent naar negereiland. Beeldend, filmisch maar zeker subliem! En wat hou ik van boeken waar je door de ogen van de personages naar het uiterlijk van de andere personages kijkt! Met de juiste bewoording zet ze een mysterieus moordverhaal neer "de omsluierde slangenogen keken in de zijne". Met een plot dat me van mijn sokken blies, niet zien aankomen, en een mooi afgerond einde, zonder vraagtekens maar wie ben ik eigenlijk om de grote mevrouw Christie te beoordelen!
2
Reageer op deze recensie