Het huis met het blauwe dak

Memoires van twee eenzame zeventigers die diep in hun hart nog graag twintigers willen zijn. Zo vat ik de inhoud van het boek kort samen. Humoristisch, avontuurlijk en heerlijk oubollig is het boek geschreven door auteur Margareth Hillebrandt.

Een leugentje om bestwil geeft Juliette een gouden ticket voor een zorgindicatie in de riante zorgvilla. "De Barones" is een voormalig bejaardenhuis waar senioren van betrekkelijk hoge komaf hun laatste jaren slijten.

Het zijn echter niet haar niet-meewerkende benen, maar de grote eenzaamheid dat haar drijft om weer onder de mensen te komen. Daar ontmoet ze de Haagse, goudeerlijke, adreme bewoner Max.

Naast het afvinken van bucketlist-lijstjes, herinneringen oprakelen van vroeger en door een trip "down memory lane" beleven Juliette en Max opnieuw een bloeitijd van hun leven.
Omdat de meeste clientèle van rijke komaf zijn, trekt het ook de ongure types van buitenaf aan. Geen enkele dag is saai in "De Barones".

Auteur Margareth Hillebrandt is er goed in geslaagd om het stof van de oude meubels af te poetsen en de personages niet alleen van hun slappe was af te geraken, maar ook om aan de personages nog een mooi laagje zijdeglans en een finishing touch te geven bij het slijten van hun oude dag.

Wat een heerlijk boek was dit!