Dubbel gevoel

Ik heb erg getwijfeld over het aantal sterren dat ik Quotum zou geven.
Dat komt vooral omdat het boek zo traag op gang kwam en met een enorme omweg bij interessantere passages aankwam. Na 150 bladzijdes dacht ik, 'jemig, hoelang gaat dit allemaal duren?!'
Ook was ik niet heel erg gecharmeerd van de karakterontwikkeling die ik wat matig vond. Ook was het beeld dat je van de personages kreeg zeer tegenstrijdig. Tommy (Thomas), broertje van Axel maakt een gevatte opmerking en Axel kijkt hem aan en je leest dan dat hij die kant van zijn broertje gemist heeft. Maar dit staat haaks op alle eerdere omschrijvingen uit het boek over zijn jonge, betweterige en nerderige broertje. Ook blijft Sunny erg aan de oppervlakte en dat is jammer, er waren voldoende mogelijkheden om haar te verdiepen.
De gewone hoofdstukken worden afgewisseld met hoofdstukken waarbij je de tegenstander van de jongens volgt. Je weet direct wie dat is, het was leuk geweest voor de lezer als je nog moest raden wie de tegenstander was net als de jongens in het verhaal.

En toch heb ik me ook vermaakt met het boek, was ik benieuwd naar de afloop en vond ik het idee van het boek aansprekend en heeft Megan Hoogenboom voor een pakkende omslag verzorgd.

Kortom een boek met meer potentie dan er in mijn ogen uit is gekomen en dat vind ik verrassend van een uitgeverij als Lemniscaat. De feedback had denk ik kritischer kunnen zijn.