Hartroerend, maar hoopvol!

Opgesloten worden omdat je ongehuwd zwanger bent. Het klinkt als een ware nachtmerrie, maar voor vrouwen in het 20e-eeuwse Toronto, Canada, was dit helaas realiteit. Wettelijk gezien konden zij zonder vorm van proces gevangengezet worden op grond van hun ‘onverbeterlijk gedrag’. ‘Mercer Reformatory for Women’ - dat pas in 1969 zijn deuren sloot - was een heropvoedingsgesticht, waar men naast opsluiting ook psychisch en lichamelijk mishandeld werd. Dit boek is gebaseerd op de ervaringen van één van de vrouwen die de wreedheden binnen dit instituut moesten ondergaan.

Met het eerste deel van de serie 'Thuiskomst' heeft Susan Anne Mason een prachtig en gevoelig verhaal geschreven, met levendige en sympathieke personages die al snel een plekje in je hart weten te veroveren. Het onderwerp 'trauma' - de impact, pijn en verwerking daarvan - wordt met tederheid en compassie benaderd, zonder dat het ergens 'zwaar' wordt. Het is mooi om te zien hoe God iets kwaads kan gebruiken ten goede; de oprichting van opvanghuis Bennington Place is daar een voorbeeld van, een plek waar gebroken harten heling vinden en er weer licht aan de horizon verschijnt.

Deze roman over veroordeling, minderwaardigheidsgevoelens, verlangen, vergeving en leren om liefde te ontvangen - die zich afspeelt tegen de achtergrond van de Tweede Wereldoorlog - is hartroerend, (af en toe) aangrijpend, maar bovenal hoopvol!