Vermakelijk

"Deze keer was het niet mijn bedoeling om u te laten huilen, maar u te laten kermen. U zult zien dat het boek traag van start gaat, heel traag. En behoedzaam.
En dan voer ik het tempo op. Mijn droom? U de hele nacht te laten lezen."

Toen ik dit las in de notitie van de auteur, was ik verkocht en natuurlijk erg nieuwsgierig!
Een nacht heeft dit boek me niet laten lezen, wel een middagje.

We volgen Colombe, een getrouwde vrouw met twee kinderen. Op een dag gaat ze naar een bezichtiging van een appartement en tot haar geluk wordt haar gezin uitgekozen om in de woning te mogen wonen. Ze kan haar geluk niet op! Totdat ze last begint te krijgen van de harde muziek van haar bovenbuurman, wat telkens rond 3 uur 's nachts begint en alleen wanneer haar man niet thuis is vanwege het werk. Het gaat van kwaad tot erger...

Tatiana komt haar woorden na, want het verhaal begint inderdaad traag. Ondanks de wat vragerige manier van schrijven, blijft het toch telkens interessant genoeg om door te lezen. Mijn interesse was vooral gewekt omdat ik nieuwsgierig was naar wat Colombe zou doen om tot een oplossing te komen en daardoor bleef ik verder lezen. Soms waren ze lachwekkend, vaak ook over-the-top en sloegen ze nergens op. Maar stiekem toch ook wel vermakelijk! De ontknoping was wat ver gezocht, maar het epiloog was hartverwarmend.

Al met al geen toppertje, maar was even leuk vermaak. 3*.