Roerig thema in opgewekte stijl

Terwijl Isaac zijn leven overdenkt en beseft in wat voor nare positie hij zich momenteel verkeert, hoort hij een gek geluid. Hij volgt het geluid en stuit op een ei. Hij besluit het mee naar huis te nemen en te zien wat zich in het omhulsel verschuilt. Nooit had hij gedacht dat Egg eruit zou ontspruiten en dat juist dat gekke wezentje een hele belangrijke rol in zijn leven zal spelen.

Al snel ontdekken we dat Isaac rouwt om zijn vrouw Mary. Zij vond haar dood bij een tragisch ongeval en haar gemis valt Isaac erg zwaar. Hij zwelgt in zelfmedelijden en houdt de mensen om zich heen op afstand. Zijn relatie met Mary wordt geleidelijk onthuld, waardoor je met kleine stapjes steeds meer over de hoofdpersonages te weten komt. Isaac krijgt hulp van een psychiater, maar Egg is hetgeen dat hem uit het dal trekt. Op een speelse manier tovert hij steeds een beetje meer welgezindheid in Isaac naar boven. Bobby Palmer vertolkt dit niet alleen met woorden, want zijn vrolijke fantasie is ook in details te vinden. Zo zijn er diverse opmerkelijke fragmenten in de roman te vinden, zoals bijvoorbeeld de vormgeving of zelfs een woordzoeker.

De gevoelens van rouw, de radeloosheid en de wanhoop die ermee gepaard gaan, zijn uiterst realistisch omschreven. Je zou er zo maar zelf depressief van kunnen worden als Palmer het onderwerp niet had verlicht met zijn uiterst originele wendingen. Helaas zijn ze te levenslustig en vormen geen goede match met de issues. Herhalingen zorgen voor absurde en zelfs ongeloofwaardige situaties, waardoor de hele toon van het boek verandert en het lastig wordt om je de zwaarte van rouw in te beelden. Richting het eind van het boek openbaart zich ineens een vraagstuk die uit het niets komt vallen en die behoorlijk choqueert. Bedacht de auteur misschien zelf ook dat zijn boek te luchtig was geworden?

Isaac en Egg combineert een zwaar onderwerp met een luchtige zienswijze, waardoor het geheel gemakkelijk(er) te behappen is. De geanimeerde opgewektheid is alleen wat te zwaar beladen, waardoor de weegschaal scheef hangt en de roman massa mist.