Waardevolle afsluiter van de trilogie

Arjan Alberts weet als geen ander zijn werkervaring in een boek te verwerken. In 2019 debuteerde de Nederlandse auteur met zijn thriller Natan Z., waarin de gelijknamige moordenaar wel heel vergezochte motieven voor zijn misdaden heeft. Zijn voormalige banen als jurist en coördinerend inspecteur voor incidentonderzoeken bij TBS-klinieken en gevangenissen leverden hem inspiratie voor zijn drie boeken op. Anna V. is het derde en afsluitende deel van de trilogie.

Na de bloedstollende gebeurtenissen in het vorige deel, Alex B., is er voor Suus de Bruyn een heleboel veranderd. Een optische dood was de enige mogelijkheid die haar nog restte en door middel van een getuigenbeschermingsprogramma heeft ze haar leven weer op de rit. Ze woon met haar vriend Simon en hun tweeling in een leuk huis in het vestingstadje Maasburgh en ze is daar voor iedereen bekend als Anna Veen. Haar verleden is begraven. Althans ... totdat Laurentius, een oude bekende van Anna, ineens op de stoep staat. Hij dreigt het beschermingsprogramma stop te zetten als ze niet meewerkt met zijn plannetje. En dus treedt Anna weer in de voetsporen van haar oude leven.

Als het verhaal start met een korte blik op een akelige gebeurtenis die in juni 1994 plaatsvond, wordt direct de juiste toon geraakt: onheilspellend. Na deze naargeestige intro wordt er een tijdsprong naar het heden gemaakt waarin Anna's leven zich openbaart. Alberts verwerpt vragen over de tussenliggende tijd van het eind van het vorige boek tot het heden door hier op een passende manier een hoofdstuk aan te wijden. Dit is een waardevolle aanvulling op de bestaande informatie, en geen overbodige luxe voor lezers die pas bij dit deel instappen. Zij zullen meteen weten wat er in grove lijnen in het verleden van de personages heeft plaatsgevonden.

De relatie tussen Suus en Natan ontluikt in het eerste deel van de trilogie en weet zich per boek verder te ontplooien. Elke opvolger brengt meer sympathie voor Suus teweeg, terwijl Natan zich steeds verder onder de huid weet te wringen. Toch is het niet noodzakelijk om de eerdere delen eerst te lezen. Hoewel er slechts door terugblikken herinneringen worden gedeeld, blikt Anna V. toch voldoende terug om goed een beeld over deze situaties te kunnen vormen. Hierdoor wordt deze vertelling heel solide. Het heeft de steun van de vorige boeken niet nodig en is prima als standalone te lezen. Maar wees wel gewaarschuwd: als je dit deel hebt gelezen, wil je waarschijnlijk álles weten wat er tussen de personages is gebeurd.

De schrijfstijl is erg prettig. Alberts blinkt erin uit om met zijn vlotte pen een fictief verhaal met diverse maatschappelijke problemen te verbinden. In elk van zijn boeken staat een ander dilemma centraal en in Anna V. voeren kinder- en machtsmisbruik de boventoon. Hierdoor is de inhoud niet alleen spannend, maar ook erg interessant. De onderwerpen zijn actueel en geven een geloofwaardig beloop aan het verhaal. Door het gebruik van jargon is duidelijk dat de auteur kennis van zijn beschreven onderwerpen heeft. De woordkeuze is eenvoudig te herleiden en levert geen belemmering aan het leesplezier. Het moordende tempo past uitstekend bij de gebeurtenissen en zorgt voor een verslavend effect: het wordt lastig gemaakt om tussendoor een pauze in te lassen omdat je het boek het liefst in een adem uitleest. De schrijfwijze rolt de aandacht telkens weer naar de hoofpersonages, terwijl er toch genoeg andere karakters een flinke rol spelen, waarin niemand slechts als paginavulling dient. Door het beschrijven van rechtstreekse én indirecte banden komt er een plezierig en herkenbaar geheel tot stand waarin de rol van ieder duidelijk wordt.

Anna V. stelt nergens teleur. De aangename schrijfwijze van de auteur blijft in alle boeken op hetzelfde niveau. De hechte band met de personages staat recht overeind en over het spanningsniveau valt niet te klagen. Het actuele onderwerp maakt het boek gelijktijdig interessant als huiveringwekkend. Prima en waardige afsluiter van de trilogie!