Lastig!

Jeetje, wat vind ik het lastig om dit boek te beoordelen. Ik had 'm al eerder op de avond uit, maar ik zit constant te denken wat ik er nou van vond...

We volgend twee verhaallijnen in het boek Tokio. De ene verhaallijn gaat over Grey, een Britse studente die ooit een boek heeft gelezen over de gruwelijke massamoord in Nanking en de waarheid wil weten over deze massamoord. Ze reist af naar Tokio, waar ze Shi Chongming ontmoet, die er een film van zou moeten hebben. De andere verhaallijn vertelt als het ware de geschiedenis van Nanking.

Aan de ene kant zou ik het boek maar twee sterren geven, want nergens wordt echt spannend, is het meer een gedetailleerd verhaal over gruwelijkheden en lijken de twee verhaallijnen niet zo veel met elkaar te maken te hebben. Aan de andere kant zijn de karakters goed uitgewerkt, is het óntzettend origineel en is de uitwerking gewoon uitmuntend te noemen. En dus gewoon 5 sterren waard.

Het einde... Mijn god, ik zit uren later gewoon nog steeds met een naar gevoel in mijn onderbuik. Ik heb ooit een Franse horrorfilm gezien die mij ditzelfde gevoel gaf en was echt een paar dagen heeft zitten knagen. Wat ontzettend erg. Naar, gruwelijk, ik heb er eigenlijk gewoon geen woorden voor. Mo Hayder kan zeker een goed boek in elkaar zetten, dat is me na dit boek wel duidelijk. Er zijn wel wat personages die wat mij betreft over the top gaan en gewoon wat vreemd in het verhaal zijn, maar al met al zat het wel goed in elkaar.

Edit: Na het plaatsen van mijn review las ik een review van iemand die zei dat je eens moet googlen op Nanking. Asjeblieft, doe het niet!!!!!. Ik heb geen teer zieltje, maar na het zien van die beelden heeft het boek een nog wat meer blijvende indruk op me achtergelaten. 4*
Holy crap :-(.