Niet de topper die ik verwachte!

Reinout Hollebeecq is een keurige, wat onzekere jongen uit Baarn die Nederlands gaat studeren in Amsterdam. Hij droomt van de liefde, maar gelooft niet dat iemand hem zal zien staan. Muziek is zijn ontsnappingsmogelijkheid, pianospelen is zijn passie en ook zingen, maar dan wel klassiek.

Op de etage onder het appartement dat hij onderhuurt, woont een meisje. Zij heeft een knipperlicht relatie met de zanger van een band. En leeft een beetje op de rand. Het verschil met de achtergrond van Reinout is levensgroot. Als de zanger van de band ziek wordt en het meisje Reinout vraagt om in te vallen gaat er een wereld voor hem open. Langzaam aan verliest hij zijn onzekerheid, verlegenheid en maagdelijkheid. Diep in zijn hart doet hij alles voor zijn buurmeisje. Maar lukt hem om haar te veroveren?

Na het lezen van de Eilandserie van Jackie was ik zo verliefd op haar schrijfstijl dat ik meteen de Meisjesmagneet heb gereserveerd. Na vier prachtige boeken kon dit toch niet tegenvallen? Maar helaas werd niet helemaal aan mijn verwachting voldaan. Het boek heeft een prachtige uitnodigende cover. Het boek heeft een leuk verhaal, maar ook niet meer dan dat! Helaas is er weinig diepgang en ook weinig spanning. Je voelt meteen aan waar dit boek zal eindigen. Hier en daar vond ik het een tikkeltje saai worden omdat het steeds maar een beetje door kabbelde en er weinig nieuws onder de zon was. Ik denk dat dit verhaal meer voor de young adults is, die zullen er van smullen. Desondanks ga ik toch ook de andere verhalen van Jackie lezen, want ze kan prachtig schrijven, daar ben ik al van overtuigd.