Voorgekauwd verhaal

De financiële thriller De analist is het debuut van Cyrus Moore. Het boek volgt het leven van Niccolo Lamparelli die een baan aangeboden krijgt bij de investeringsbank Saracen Laing. En terwijl hij daar carrière probeert te maken, volgt de lezer ondertussen de gebeurtenissen van een insider die regelmatig contact heeft met een externe partij die op zijn beurt weer relaties heeft met het Midden-Oosten. Er staan honderden miljoenen, zo niet miljarden ponden op het spel bij het bedrog dat deze partijen gaan plegen en het lijkt erop dat Lamparelli hiervoor opgeofferd gaat worden.
Wat maakt het dat je soms niet door een boek heen kunt komen? Een antwoord op die vraag vond ik in De analist. Werkelijk alles wordt in dit boek uitgelegd aan de lezer door de alwetende verteller. De lezer krijgt geen enkele kans om zelf zaken te interpreteren door middel van dingen die gezegd worden of gebeuren, omdat elke handeling of bedoeling al door de auteur van commentaar voorzien wordt. En dat achtergrond geven gaat soms heel ver. Van diverse personages wordt de doopceel gelicht en komt de lezer ook van alles te weten over diens ouders en jeugd, terwijl dat vaak niet relevant is voor het verhaal en het zelfs de rem op de gebeurtenissen zet.
Verder zijn de plot en de gebeurtenissen niet goed verdeeld over de roman, waardoor er soms vreemde sprongen in de tijd worden gemaakt. Een tekenend voorbeeld hiervan is de korte proloog die ergens in zo’n tijdssprong zou moeten vallen, maar nu helemaal geen plaats krijgt.
Op het eind van het boek bedankt Moore zijn redactrice die van een ruw manuscript een boek heeft gemaakt. Ze had beter werk kunnen leveren. Het verhaal op zich is niet opzienbarend, maar wel geschikt voor een thriller. Maar dan moet er wel behoorlijk geschrapt worden en de alwetende verteller een paar stapjes terug doen om ook wat aan de lezer over te laten. Nu slaat het verhaal alleen dood.