Meer dan 5,4 miljoen beoordelingen en recensies Organiseer de boeken die je wilt lezen of gelezen hebt Het laatste boekennieuws Word gratis lid
×
Hebban recensie

Teveel toevalligheden

Anne Terwisscha 22 oktober 2007
Het lijkt erop dat uitgeverij UMCO met terugwerkende kracht de thrillers van Campbell Armstrong gaat uitgeven. En terecht, want de thrillers van Armstrong verdienen zeker aandacht. Dienaren van de nacht is een boek uit 1991 dat in 1994 al onder dezelfde titel in vertaling werd uitgegeven door Het Spectrum.
Een paar jaar geleden werd in de Filippijnen met medeweten van enkele Amerikaanse CIA-agenten tien mensen gemarteld en vermoord. Eén man kon daarbij ontsnappen en enkele jaren later zint hij op wraak. Hij stuurt een man, wiens vriendin ook omkwam, naar Amerika om de betrokken CIA-agenten te vermoorden. Daarbij komt hij bij per toeval op het pad van Charlie Galloway, een Schotse, alcoholische politieagent die door de dood van zijn Filippijnse huishoudster bij deze zaak betrokken raakt.
Dienaren van de nacht moet het niet hebben van een sterk plot. Daarvoor is het te mager en zijn er teveel toevalligheden, zoals de connectie van de Filippijnse huishoudster met de man die destijds ontsnapte aan de moordpartij. Ook het gegeven dat een brief die gepost wordt in een Filippijnse provincie en via reguliere weg naar Amerika wordt gestuurd, binnen 24 uur bezorgd wordt bij een adres in een achterstandswijk in Los Angeles is niet overtuigend. Mijn vakantiekaarten doen twee weken over zo’n trip.
Wat het boek de moeite waard maakt, is de aandacht die Armstrong geeft aan de omgeving en de personages. De strijd van Galloway met zijn drankprobleem en het effect daarvan op zijn partner en collega’s is heel geloofwaardig. De spelletjes die de andere personages spelen voor eigen gewin worden overtuigend, hoewel enigszins platonisch, gebracht: de senator die overspel pleegt met de vrouw van zijn beste vriend en niet weet dat die vriend daarvan op de hoogte is, de kleurloze assistent van de senator die achter de schermen manipulatief bezig is...
Al met al niet het beste, maar wel een prima boek van Armstrong. Het eind is abrupt met teveel losse draadjes, maar dat wordt goedgemaakt door de schoonheid ervan.

Reageer op deze recensie

Meer recensies van Anne Terwisscha