Materiaal laten liggen

De trouwe lezer van Berry kent de hoofdpersoon Cotton Malone uit zijn vorige boeken. Daarin vond Malone onder andere de schat van de tempeliers, de bibliotheek van Alexandrië en het graf van Alexander de Grote. Maar ja, als een mens tegen de vijftig loopt, wil hij het wel eens rustiger aan gaan doen. Malone heeft ontslag genomen uit een geheime inlichtingendienst en is een boekhandel begonnen in Denemarken. Dan haalt hij zichzelf ellende op de hals door een geheim rapport op te vragen waarin informatie staat over een geheime onderzeeër. Toen Malone tien jaar oud was, zat zijn vader aan boord van die onderzeeër die daarna spoorloos verdwenen is. Andere partijen worden gealarmeerd doordat Malone dat rapport opvraagt. Een Amerikaanse bevelhebber blijkt er meer van te weten en een oude Duitse familie heeft ook haar eigen redenen om zich in de onderzeeër te verdiepen. Dit ontaardt in allerlei achtervolgingen en moorden, waarbij steeds duidelijker wordt dat de kathedraal in Aken een geheim herbergt dat te maken heeft met Karel de Grote en een oeroude beschaving die destijds de mensheid onderricht heeft.
Het moge duidelijk zijn, Het geheim van de kathedraal is zo'n avonturenroman waarin de held allerlei tot de verbeelding sprekende archeologische vondsten doet. Het boek balanceert voortdurend tussen 2 en 3 sterren: aan de ene kant zit de plot goed in elkaar en voorziet Berry sommige personages van een tikkeltje diepgang, aan de andere kant blijven er teveel vragen onbeantwoord en wordt er met een je groot gemak over lijken heengestapt. Het einde van het boek gaf de doorslag. Ook al is Het geheim van de kathedraal dikker dan de doorsnee thriller, dan nog laat Berry te veel materiaal liggen waar hij nog bijzondere dingen mee had kunnen doen.