Lezersrecensie
Verrassend plot
Bij het zien van de cover verwacht je een erotische thriller te gaan lezen waarbij de vrouw op de cover en de waterput wel eens een heel belangrijke hoofdrol kunnen spelen. Of dat ook zo is, dat laat ik in het midden, dat mogen jullie zelf gaan lezen.
Het eerste hoofdstuk wordt in de huidige tijd verteld en maakt nieuwsgierig naar het verhaal, daarna vertelt Clair haar verhaal vanaf het moment dat ze voor de eerste keer in Frankrijk komt tot en met dat ze weer in het heden is, wat ze heeft meegemaakt en wat haar is overkomen. Af en toe krijg je een blik in de huidige tijd, wat duidelijk is aangegeven, want die bladzijdes zijn lichtgrijs.
Het verhaal leest als een kabbelend meer waar je geregeld het gevoel hebt dat er niets gebeurd, maar ondertussen gebeurd er toch ook weer van alles. Geregeld heb je het gevoel dat er nu wel eens iets mag gebeuren en sommige stukjes zijn wel erg soft, eindigen wel erg voorspelbaar. Heel de tijd heb je het idee dat het meer een roman is dan een thriller. Toch kan en wil je ook weer niet stoppen met het boek, want je bent heel benieuwd naar de afloop. Pas tegen het eind begrijp je waarom het boek een thriller is en geen roman. Dan begin je bepaalde personen te verdenken van iets, krijg je te doen met bepaalde personen. Gelukkig moet je ook geregeld lachen zoals bij een stukje waar een hond en een vijver de hoofdrol spelen. Soms komt het verhaal ietwat ongeloofwaardig over, maar dat is maar een enkele keer het geval.
Het plot komt als een totale verrassing, je verwacht dat een ander persoon er iets mee te maken heeft. Toch, als je terug gaat lezen, kan je al wel een vermoeden hebben, maar omdat je zo in het verhaal zit, heb je dat niet meteen door. Ook het epiloog komt als een totale verrassing omdat je een totaal andere epiloog had verwacht.
Lees verder op https://surfingann.blogspot.nl/2017/08/een-witte-raaf-eugenie-brands.html.
Het eerste hoofdstuk wordt in de huidige tijd verteld en maakt nieuwsgierig naar het verhaal, daarna vertelt Clair haar verhaal vanaf het moment dat ze voor de eerste keer in Frankrijk komt tot en met dat ze weer in het heden is, wat ze heeft meegemaakt en wat haar is overkomen. Af en toe krijg je een blik in de huidige tijd, wat duidelijk is aangegeven, want die bladzijdes zijn lichtgrijs.
Het verhaal leest als een kabbelend meer waar je geregeld het gevoel hebt dat er niets gebeurd, maar ondertussen gebeurd er toch ook weer van alles. Geregeld heb je het gevoel dat er nu wel eens iets mag gebeuren en sommige stukjes zijn wel erg soft, eindigen wel erg voorspelbaar. Heel de tijd heb je het idee dat het meer een roman is dan een thriller. Toch kan en wil je ook weer niet stoppen met het boek, want je bent heel benieuwd naar de afloop. Pas tegen het eind begrijp je waarom het boek een thriller is en geen roman. Dan begin je bepaalde personen te verdenken van iets, krijg je te doen met bepaalde personen. Gelukkig moet je ook geregeld lachen zoals bij een stukje waar een hond en een vijver de hoofdrol spelen. Soms komt het verhaal ietwat ongeloofwaardig over, maar dat is maar een enkele keer het geval.
Het plot komt als een totale verrassing, je verwacht dat een ander persoon er iets mee te maken heeft. Toch, als je terug gaat lezen, kan je al wel een vermoeden hebben, maar omdat je zo in het verhaal zit, heb je dat niet meteen door. Ook het epiloog komt als een totale verrassing omdat je een totaal andere epiloog had verwacht.
Lees verder op https://surfingann.blogspot.nl/2017/08/een-witte-raaf-eugenie-brands.html.
2
Reageer op deze recensie