Lezersrecensie
De waarheid achterhaalt
Marjolein Heemstra is succesvol schrijfster en theatermaker. Eerder al verschenen er gedichtenbundels en romans van haar hand. Nu raakt ze het onderwerp De Tweede Wereldoorlog aan in haar in 2017 verschenen roman En we noemen hem. Het boek dat de BNG bank nieuwe literatuurprijs heeft gewonnen, is genomineerd voor de Boekhandelsprijs en de Libris Literatuurprijs. Maar niet alleen in dat opzicht was er succes. Het komend jaar wordt de vertaling van het boek in zes landen uitgebracht en ook de filmrechten zijn inmiddels verkocht.
Het verhaal is een aftelsom. Marjolijn is zwanger en heeft een 'last' meegekregen vanuit haar familie. Namelijk de wens dat ze haar ongeboren kind zal vernoemen naar een oom 'bommenneef', van wie ze een ring heeft gekregen. Frans, die in de oorlog een bomaanslag pleegde bij het huis van een foute Nederlander. Maar goed, voordat je je kind naar iemand die je niet kent gaat vernoemen, wil je natuurlijk het complete verhaal weten.
"Er zijn twee dingen die je niet terugvindt in historische documenten: datgene wat destijds voor kennis werd aangenomen en datgene wat niemand benoemd wilde hebben."
En dat is precies waar Marjolein tegen aan loopt. Een moeilijke zoektocht volgt naar een waarheid die misschien toch minder mooi is dan het verhaal doet lijken.
Een vlot geschreven verhaal waarin Marjolein niet alleen worstelt met haar zoektocht naar de waarheid, maar ook met D. en zijn manier van omgaan met de zwangerschap en met haar verre van gezond verlopende zwangerschap. Mooi is om te zien hoe haar vastberadenheid er toe bijdraagt dat ze haar zoektocht blijft voortzetten, ook wanneer dit door haar gezondheid niet zo makkelijk meer is. Gelukkig is daar hulp vanuit onverwachte hoek.
Uiteindelijk is er de duidelijkheid over het verhaal. Is niets wat het lijkt? Of klopt het verhaal? Haar zoektocht blijkt in ieder geval bepalend voor haar keuze. Een krachtige keuze, die past bij het krachtige verhaal. Een boek dat door zijn originaliteit een mooie aanvulling is op de grote hoeveelheid oorlogsverhalen die al bestaat.
Het verhaal is een aftelsom. Marjolijn is zwanger en heeft een 'last' meegekregen vanuit haar familie. Namelijk de wens dat ze haar ongeboren kind zal vernoemen naar een oom 'bommenneef', van wie ze een ring heeft gekregen. Frans, die in de oorlog een bomaanslag pleegde bij het huis van een foute Nederlander. Maar goed, voordat je je kind naar iemand die je niet kent gaat vernoemen, wil je natuurlijk het complete verhaal weten.
"Er zijn twee dingen die je niet terugvindt in historische documenten: datgene wat destijds voor kennis werd aangenomen en datgene wat niemand benoemd wilde hebben."
En dat is precies waar Marjolein tegen aan loopt. Een moeilijke zoektocht volgt naar een waarheid die misschien toch minder mooi is dan het verhaal doet lijken.
Een vlot geschreven verhaal waarin Marjolein niet alleen worstelt met haar zoektocht naar de waarheid, maar ook met D. en zijn manier van omgaan met de zwangerschap en met haar verre van gezond verlopende zwangerschap. Mooi is om te zien hoe haar vastberadenheid er toe bijdraagt dat ze haar zoektocht blijft voortzetten, ook wanneer dit door haar gezondheid niet zo makkelijk meer is. Gelukkig is daar hulp vanuit onverwachte hoek.
Uiteindelijk is er de duidelijkheid over het verhaal. Is niets wat het lijkt? Of klopt het verhaal? Haar zoektocht blijkt in ieder geval bepalend voor haar keuze. Een krachtige keuze, die past bij het krachtige verhaal. Een boek dat door zijn originaliteit een mooie aanvulling is op de grote hoeveelheid oorlogsverhalen die al bestaat.
1
Reageer op deze recensie