Indrukwekkend

In deze ‘kroniek van twee verloren gewaande Rembrandts’ neemt Gerdien Verschoor ons mee op een reis door de (kunst)geschiedenis. We volgen de twee Rembrandts van de 17e eeuw waarin ze geschilderd werden, naar de 18e eeuw waarin ze van Nederland in Polen terechtkwamen bij de laatste Poolse koning, naar de 19e eeuw waarin ze bij de voorouder van gravin Karolina Lanckoronska in Wenen terechtkomen en vanaf dan in die familie blijven, naar de 20e eeuw waarin ze na de Tweede Wereldoorlog in vlammen lijken te zijn opgegaan… Tot de 96-jarige Karolina ze in 1994 aan het Warschause Koninklijke Paleis schenkt.
Maar we lezen niet alleen het verhaal en de reis van de Rembrandts, we lezen ook het verhaal van de adellijke eigenaren en met name het levensverhaal van de bijzondere Karolina. Zij leefde in een eeuw waarin er ontzettend veel gebeurde in Polen en Oostenrijk (en in de rest van Europa natuurlijk!), waar ze grotendeels woonde; WO I, WO II, een land waarvan de grenzen en de bestuurders steeds veranderden, een tijd waarin de adel het ene moment een onbezorgd leven leidde en het andere moment vreesde voor hun leven…
Kortom: een roerige tijd en een roerig leven, waar heel veel over te vertellen valt!

Wat een indrukwekkend boek is dit! Ik genoot onwijs tijdens het lezen en bleef dingen noteren. Gerdien Verschoor vertelt ontzettend levendig en vol passie, dat is overal merkbaar. Mooi gedaan hoe het verhaal van de schilderijen wordt afgewisseld met het verhaal van de gravin en je zo een heel erg compleet beeld krijgt van deze bijzondere vrouw én van de tijd waarin ze leefde.
Het is een ontzettend boeiend stuk geschiedenis, van een voor mij redelijk onbekend deel van Europa. En alles komt voor je ogen tot leven door de uitgebreide beschrijvingen en sfeerbeelden, geweldig!
Het meisje en de geleerde is een zeer geslaagde combinatie van (kunst)geschiedenis en biografie en het is op een hele fijne toegankelijke manier geschreven waardoor het bijna leest als een roman. Perfect!
Na het lezen van dit boek wil ik de schilderijen dolgraag eens in het echt bewonderen, ze lijken me in het echt nog indrukwekkender dan ze nu in mijn hoofd al zijn.