Boeiend!

Je leest het verhaal van Josta in het nu (2014), beleeft de beangstigende gebeurtenissen van nu met haar mee, maar kijkt ook met haar terug naar haar traumatische DDR-verleden. Daarnaast lees je in de cursieve hoofdstukken het verslag/verhaal van iemand die toen de ondervraging deed van Josta en haar collega’s, waardoor je ook meer te weten komt over de gebeurtenissen van toen.
Josta is voor het leven getekend door wat ze allemaal heeft meegemaakt achter de Berlijnse muur. Ze vertrouwt niemand, vertelt nooit over haar verleden en heeft flink wat trauma’s. De enige persoon die ze vertrouwde is er niet meer, dus ze leeft een teruggetrokken bestaan op een afgelegen plek in Limburg. Ze heeft zelfs moeite om de politie te vertrouwen, die ze noodgedwongen heeft moeten inschakelen. Maar nu het verleden haar lijkt in te halen, zal ze toch hulp moeten zoeken. Ze besluit een Berlijnse journalist te vragen om daar samen met haar op zoek te gaan naar antwoorden…
Een heerlijk meeslepend, boeiend verhaal over de DDR, hoe het er achter de muur aan toe ging, over kunstvervalsing en vooral over overleven… Wat een andere wereld was dat, pfff! (En nog maar zo kort geleden!) Logisch dat Josta zo getraumatiseerd is en moeite heeft met vertrouwen!
Ik miste wel wat gevoel bij haar personage, ze pakte me niet echt, raakte me niet echt. Dat vond ik jammer. Maar het kan dus heel goed juist zo zijn omdat ze zo’n beschadigd persoon is… Verder kon ik niet stoppen met lezen, hoor! Eerst was ik vooral heel erg geboeid en vanaf het moment dat Josta naar Berlijn gaat en samen met Tom op zoek gaat naar antwoorden, werd het ook echt wel heel erg spannend. Weer een hele fijne pageturner dus! Met meteen een zeer levendige blik in het verleden.