Lezersrecensie
Nagelaten, weer een boek vol spanning!
Nagelaten (The Darkest Legacy) recensie
Het heeft een lange tijd geduurd voordat ik eindelijk dit boek erbij pakte. Ik had het boek al een paar maanden in mijn kast, maar sinds het laatste boek van The Darkest Minds-trilogie had ik geen zin meer om dit boek te gaan lezen. Hoewel ik het laatste boek van The Darkest Minds hartstikke leuk vond stond toch iets me tegen om het vervolg te gaan lezen, tot twee weken geleden. Ik zag het boek weer staan in mijn boekenkast en ik voelde dat het tijd werd om dit boek te gaan lezen. Ik moest ineens weten hoe het verhaal verder ging. Hoe het ging met Ruby, Liam, Chubs, Vida en natuurlijk Zu. Toch deed ik er twee weken over voordat ik het boek uit had…
Wat vond ik leuk?
Weetje wat ik het allerleukste vind aan vervolgen waar het verhaal eigenlijk al was afgelopen? Je kan er achter komen wat er nou echt gebeurd na de ‘en ze leven nog lang en gelukkig.’ Bij dit boek was dat ook het geval. Vijf jaar nadat de heropvoedingskampen waren gesloten ging het verhaal verder én wat voor verhaal?! In het begin moest ik weer even heel erg wennen aan de schrijfstijl van Alexandra Bracken. Ik ben namelijk nogal een snelle lezer maar Alexandra houdt ervan om alles in details te beschrijven (wat zeer positief is). Echter kon ik door mijn snelle leesgedrag soms hier en daar een woordje overslaan, waardoor ik ineens halverwege de bladzijde geen flauw benul meer had van wat er nou gebeurd. was Maar eenmaal gewend aan de schrijfstijl zat ik weer helemaal in de wereld van Zu en haar vrienden. Dit keer las je dus ook niet vanuit Ruby maar vanuit Zu. Dit gaf weer een heel ander perspectief.
Wat ik ontzettend leuk vond om te lezen waren de veranderingen die de afgelopen 5 jaar waren gebeurd. Hierdoor had je het gevoel dat het echt een heel ander verhaal zou worden dan de vorige verhalen. En dat was het ook. Dit verhaal was ontzettend anders dan de vorige delen en daar was ik heel blij om. Daarnaast blijft het boek spannend. In het begin was ik bang dat na een ontzettend spannend moment de climax al was bereikt en dat het verhaal alleen om dat gedeelte zou draaien. Maar uit het niets had het boek ineens een totaal andere wending, waardoor het verhaal weer helemaal een andere kant opging. Hierdoor was het boek voor geen meter voorspelbaar en dat maakte het extra leuk.
Maar wat ik het allermooiste aan dit boek vond was de beschrijving van de kracht van Zu. Hoe zij de elektriciteit kon voelen en het in zich kon laten leven, hoe zij één werd met de elektriciteit. Dat was zo mooi en duidelijk beschreven dat ik soms de elektriciteit door mezelf heen voelde stromen.
Wat vond ik minder?
Hoewel ik net hierboven vermelde dat het verhaal niet lijkt op de vorige delen van The Darkest Minds trilogie. Waren er hier en daar delen dat ik dacht, ja dit kennen we al. Hierdoor heb ik vaak het boek weggelegd.
Personages
Zu is geen zielig klein meisje meer maar is uitgegroeid tot een volwassen tiener die graag wat goeds wil doen voor de Psi-jongeren. In het begin vind ik haar ontzettend naïef maar in de loop van het verhaal zie je haar ontwikkelen tot een ware leider die de waarheid onder ogen durft te komen.
Roman is een nieuw personage in het boek. Hij heeft samen met Pryanka Zu uit een noodsituatie gered en reist nu met haar mee om haar te beschermen en om haar naam te zuiveren. Roman vond ik een lieve zachtaardige jongen die de verkeerde dingen van de verkeerde mensen heeft geleerd.
Pryanka was een meid met ontzettend veel pit in haar reet. Ook zij was een nieuw personage in het boek en reisde met Zu mee. Pryanka durfde te zeggen waar het op stond en was bijna voor niets of niemand bang. Toch kom je er al gauw genoeg achter dat ze een hart van goud heeft.
Daarnaast kwamen Liam, Vida, Chubs en Ruby soms voor in het boek. Ik vond het ontzettend leuk dat zij er zo nu en dan in voor kwamen en dat je kon lezen wat zij zoal nu deden. Vida werkte nu bij de FBI, Chubs werkte bij de regering en Liam en Ruby hadden hun droom nagejaagd…
Het slot
Het einde viel in mijn ogen een beetje tegen. Het moest ineens allemaal snel snel en hier en daar vond ik het een beetje afgeraffeld. Zonde!
Het heeft een lange tijd geduurd voordat ik eindelijk dit boek erbij pakte. Ik had het boek al een paar maanden in mijn kast, maar sinds het laatste boek van The Darkest Minds-trilogie had ik geen zin meer om dit boek te gaan lezen. Hoewel ik het laatste boek van The Darkest Minds hartstikke leuk vond stond toch iets me tegen om het vervolg te gaan lezen, tot twee weken geleden. Ik zag het boek weer staan in mijn boekenkast en ik voelde dat het tijd werd om dit boek te gaan lezen. Ik moest ineens weten hoe het verhaal verder ging. Hoe het ging met Ruby, Liam, Chubs, Vida en natuurlijk Zu. Toch deed ik er twee weken over voordat ik het boek uit had…
Wat vond ik leuk?
Weetje wat ik het allerleukste vind aan vervolgen waar het verhaal eigenlijk al was afgelopen? Je kan er achter komen wat er nou echt gebeurd na de ‘en ze leven nog lang en gelukkig.’ Bij dit boek was dat ook het geval. Vijf jaar nadat de heropvoedingskampen waren gesloten ging het verhaal verder én wat voor verhaal?! In het begin moest ik weer even heel erg wennen aan de schrijfstijl van Alexandra Bracken. Ik ben namelijk nogal een snelle lezer maar Alexandra houdt ervan om alles in details te beschrijven (wat zeer positief is). Echter kon ik door mijn snelle leesgedrag soms hier en daar een woordje overslaan, waardoor ik ineens halverwege de bladzijde geen flauw benul meer had van wat er nou gebeurd. was Maar eenmaal gewend aan de schrijfstijl zat ik weer helemaal in de wereld van Zu en haar vrienden. Dit keer las je dus ook niet vanuit Ruby maar vanuit Zu. Dit gaf weer een heel ander perspectief.
Wat ik ontzettend leuk vond om te lezen waren de veranderingen die de afgelopen 5 jaar waren gebeurd. Hierdoor had je het gevoel dat het echt een heel ander verhaal zou worden dan de vorige verhalen. En dat was het ook. Dit verhaal was ontzettend anders dan de vorige delen en daar was ik heel blij om. Daarnaast blijft het boek spannend. In het begin was ik bang dat na een ontzettend spannend moment de climax al was bereikt en dat het verhaal alleen om dat gedeelte zou draaien. Maar uit het niets had het boek ineens een totaal andere wending, waardoor het verhaal weer helemaal een andere kant opging. Hierdoor was het boek voor geen meter voorspelbaar en dat maakte het extra leuk.
Maar wat ik het allermooiste aan dit boek vond was de beschrijving van de kracht van Zu. Hoe zij de elektriciteit kon voelen en het in zich kon laten leven, hoe zij één werd met de elektriciteit. Dat was zo mooi en duidelijk beschreven dat ik soms de elektriciteit door mezelf heen voelde stromen.
Wat vond ik minder?
Hoewel ik net hierboven vermelde dat het verhaal niet lijkt op de vorige delen van The Darkest Minds trilogie. Waren er hier en daar delen dat ik dacht, ja dit kennen we al. Hierdoor heb ik vaak het boek weggelegd.
Personages
Zu is geen zielig klein meisje meer maar is uitgegroeid tot een volwassen tiener die graag wat goeds wil doen voor de Psi-jongeren. In het begin vind ik haar ontzettend naïef maar in de loop van het verhaal zie je haar ontwikkelen tot een ware leider die de waarheid onder ogen durft te komen.
Roman is een nieuw personage in het boek. Hij heeft samen met Pryanka Zu uit een noodsituatie gered en reist nu met haar mee om haar te beschermen en om haar naam te zuiveren. Roman vond ik een lieve zachtaardige jongen die de verkeerde dingen van de verkeerde mensen heeft geleerd.
Pryanka was een meid met ontzettend veel pit in haar reet. Ook zij was een nieuw personage in het boek en reisde met Zu mee. Pryanka durfde te zeggen waar het op stond en was bijna voor niets of niemand bang. Toch kom je er al gauw genoeg achter dat ze een hart van goud heeft.
Daarnaast kwamen Liam, Vida, Chubs en Ruby soms voor in het boek. Ik vond het ontzettend leuk dat zij er zo nu en dan in voor kwamen en dat je kon lezen wat zij zoal nu deden. Vida werkte nu bij de FBI, Chubs werkte bij de regering en Liam en Ruby hadden hun droom nagejaagd…
Het slot
Het einde viel in mijn ogen een beetje tegen. Het moest ineens allemaal snel snel en hier en daar vond ik het een beetje afgeraffeld. Zonde!
1
Reageer op deze recensie
Meer recensies van Boekenwurmsuus
Gesponsord
Deze thriller trekt je razendsnel mee in een complot met onbetrouwbare staatslieden met hun eigen agenda's, internationale conflicten en hoogoplopende bedreigingen voor de samenleving.
