Balanceren tussen spanning en religie

Ted Dekker heeft iets met seriemoordenaars. In veel van zijn vorige boeken wordt jacht gemaakt op een van deze nietsontziende criminelen die nooit helemaal uitgeroeid zullen worden.
Ook in Bloedgetuige is er weer sprake van een psychotische moordenaar die meent een opdracht te krijgen tot het vermoorden van jonge vrouwen.

Special FBI-agent Brad Raines wordt op een grote moordzaak gezet wanneer de vierde vrouw dood wordt gevonden. Het opmerkelijke is dat de lichamen allen aan een muur zijn opgehangen. Alle bloed is via gaten in de hielen uit het lichaam gelopen en opgevangen. Kim Nikki Holden, forensisch psychologe adviseert Brad en zo komen ze terecht in een residentie voor hoog intelligente geesteszieken. De aan een fobie lijdende Eden, is in staat gebeurtenissen te zien en zij herkent de persoon van Quinten Gauld in de moordenaar.
Quinten gaat ondertussen driftig door met moorden en Brad lijkt steeds achter de feiten aan te lopen.
Tot hij begrijpt wat het doel is van Quinten….

Bloedgetuige is een spannende thriller die ook sterk uit de startblokken komt. Gaande weg doseert Dekker steeds meer religie die in het begin bescheiden de achtergrond vult maar gaande weg steeds prominenter wordt.
Religie en seriemoorden zijn een combinatie die niet lekker ligt dus houdt het een het ander steeds meer op. Jammer, want zowel de moorden als de jacht op de seriemoordenaar zit vol spanning. Als de balans doorslaat naar de religie en zelfs een beetje spiritueel dreigt te worden, kan dat door de doorgaande moordpartijen niet meer gecompenseerd worden.
Dus kan gesteld worden dat Dekker de balans niet in evenwicht heeft kunnen houden!