Akelig realistische fictie

Wanneer dingen vreemd lijken worden ze vaak logisch en vanzelfsprekend als je meer achtergronden weet te achterhalen. Zo ook het verhaal Malaria en waarom het voor een Engelse journalist logisch is om dat voornamelijk in Amsterdam te laten afspelen. Nick Louth is van professie financieel journalist en is, tijdens zijn periode dat hij voor Reuter werkte, in meerdere grote wereldsteden woonachtig geweest waaronder Amsterdam. Zijn eerste thriller (Bite) schreef hij al in 2007 nadat hij in de Nederlandse hoofdstad een conferentie over tropische ziekten, waaronder malaria, had bijgewoond. Het succes dat leidde tot onverwacht hoge verkoopcijfers kwam vele jaren daarna (2014) pas, en ziet hij als een even groot mysterie als de ziekte zelf. Maar nu is dit mysterie ook in Nederland verkrijgbaar onder de titel Malaria.

Wereldwijd zijn er miljoenen mensen gestorven aan malaria en het ziet er niet naar uit dat dit snel gaat veranderen. Tot het moment waarop de nog jonge wetenschapper Erica Stroud-Jones, na intensief onderzoek, een geneesmiddel vindt dat de besmetting tot staan brengt, geneest en hiermee de overlevingskansen van patiënten aanzienlijk vergroot. Ze wil dit delen met collega’s en de farmaceutische industrie en kenbaar maken tijdens een congres in Amsterdam.
Maar een dag vóór haar presentatie verdwijnt Erica spoorloos. Haar vriend Max Carver is ten einde raad en stelt, na een intensieve zoektocht, vast dat ze onvindbaar is, zodat hij de veelbelovende presentatie waar zo reikhalzend naar wordt uitgezien, moet annuleren.
Bijna op hetzelfde moment worden mensen plotseling ziek en overlijden kort daarna. Onderzoek toont besmetting aan met stoffen die ook voorkomen in malaria. Als dit ook CEO Jack Erskine van het vooraanstaande Pharmstar Corporation overkomt, wordt zeer snel opzet vermoed. Iemand lijkt bewust mensen te besmetten, en mogelijk is er een verband met de verdwenen Erica Stroud-Jones. Zeker is wel dat de niet uit te roeien malaria voor de farmaceutische industrie een belangrijke bron van inkomsten is. Max Caver heeft een missie...

Het kan niet voldoende worden benadrukt dat het verhaal achter Malaria  volledig fictie is. Tijdens het lezen en diep in het verhaal verzonken, wil je dat echter niet meer geloven. Met een overtuigingskracht die grenst aan het onmogelijke, is het geschreven woord van Louth zo levensecht, dat fictie werkelijkheid dreigt te worden. De auteur versterkt de toch al doorlopend aanwezige spanning door de lezer fasegewijs door het dagboek van Erica Stroud-Jones te loodsen, geschreven tijdens en over haar studiereis in Zuid-Afrika in 1992. Een reis die minstens zoveel gevaarlijke momenten kent als belangrijke informatie oplevert. Volledig in balans en als een dodelijke mug die zijn prooi nadert, zoeken deze twee verhaallijnen elkaar steeds meer op.

In een ontknoping die veel weg heeft van een ware exodus, blijven de verrassingen over elkaar heen buitelen tot alles uiteindelijk tot rust komt. En dan is het knopen tellen en conclusies trekken. Waarbij maar één conclusie mogelijk is: Nick Louth is een aanwinst voor de thrillerwereld en heeft de afstand tussen non-fictie en fictie aanzienlijk verkleind.