Na Engelenstem is Noorderveen het tweede boek dat ik lees van Arnaldur Indridason en bij de recensie van het eerste boek heb ik vermeld dat deze auteur een kei is in het neerzetten van een mooi verhaal. Deze kwalificering kan ook doorgetrokken worden naar Noorderveen.
Uiteindelijk blijkt het een erg zielig verhaal te zijn waar je door de auteur in wordt meegetrokken.
Natuurlijk vallen er slachtoffers door moord maar dat is echt niet het zwaartepunt en hoofdargument in dit verhaal. Wat hier heel erg speelt is de primaire oorzaak die tot de moord heeft geleid en het daarmee uit voortkomende ellendige leven van één van de figuren.
Bijzonder knap geschreven waarbij het niet anders kan dat je wordt meegesleept in de gebeurtenissen van rechercheur Erlendur en zijn jongere collega Oli. Ook de ontwikkelingen van zijn dochter Eva Lind horen in zijn boeken gewoon thuis en vormen een leuke kapstok om op deze wijze meer van de karaktertrekken van Erlendur te weten te komen. Slim gevonden!

Had hij hier de Gold Dagger Award niet voor ontvangen dan was het wel een andere onderscheiding die hem ten deel was gevallen. Hij heeft een plaatsje in mij favoriete top tien van auteurs verdiend en gekregen.
Het enige dat een beetje verwarrend is, is de volgorde waarin de boeken in het Nederlands zijn uitgegeven niet overeenkomt met de volgorde waarop de boeken zijn geschreven.