Rambo Reacher is een naam die hem in Spervuur meer eer aan doet dan Jack. Lee Child moet het goed bedoeld hebben toen hij begon aan dit verhaal maar het is niet helemaal gelukt.
Deze recensie valt daarom in twee delen uiteen.

Het eerste deel, het verhaal, krijgt van mij een positieve beoordeling. Het is snel spannend, er zit vaart in, er zijn veel verrassende wendingen, kortom het bevat alle ingrediënten die nodig zijn om de lezer dusdanig te boeien dat doorlezen de enigste mogelijkheid is om je te laten weten hoe de afloop is geworden.

Het tweede deel is de geloofwaardigheid. Heeft een kat 7 levens, Jack Reacher bezit er in dit boek minstens een kleine 700.
Hij geraakt in situaties die een mens nooit kan overleven, al zou hij het graag hebben gehad. Hij wint van tegenstanders wat vooraf niet voor mogelijk wordt gehouden. Maken zijn, als intelligent omschreven tegenstanders, op cruciale momenten fatale vergissingen (niet eens fouten) dat gelijk een einde aan hun leven maakt. Overleeft onze held een noodsprong in de zee, die hem gelijk een wereldmedaille op gaat leveren. De uitputting nabij, wint hij het finale gevecht tegen een paar uitgeruste tegenstanders of ze er nooit aan hebben deelgenomen.

En zo gaat het nog een tijdje door, alles met ongeloof en veel supermenselijke trekjes.
Ik vind het jammer omdat het verhaal dat niet nodig heeft. Iets minder zou ook nog ruim voldoende zijn geweest maar had het verhaal meer geloofwaardigheid gegeven. Door deze misser is het voor mij gewoon een goed jongensboek dat helaas niet meer dan 3 sterren verdient.