De weg van het water

De weg van het water is geschreven door Trudi Rijks. Rijks is afgestudeerd in de wijsgerige en historische pedagogiek en werkt als gedragswetenschapper in het onderwijs. Eerder schreef zij twee romans: Doos van Pandora en Zeetijding. De weg van het water is de eerste thriller van haar hand, waarbij haar psychologische en relationele inzichten naar voren komen.

Het boek gaat over Floor Postma, een gescheiden vrouw van in de veertig. Floor heeft een jonger zusje Bente, zij is voormalig fotomodel en altijd succesvol geweest. Door de ziekte van Korsakov is Bente opgenomen in een verzorgingshuis en Floor is haar bewindsvoerder.

Op een dag ontvangt Floor een dagvaarding waarin haar zus wordt gesommeerd twee ton te betalen aan een onbekend iemand. Floor heeft vanwege een burn-out weinig zin om in de kwestie te duiken, maar aangemoedigd door haar dochter Kim duikt Floor toch de administratie van Bente in en probeert de dagvaarding te voorkomen. Nadat alles weer op z’n pootjes terecht lijkt te zijn gekomen wordt Bente uit het verzorgingshuis ontvoerd. Samen met haar dochter Kim doet Floor er alles aan om haar zus Bente te redden.

De weg van het water is een boek dat lekker wegleest, maar qua achtergronden wat mij betreft wat beter uitgewerkt had mogen worden, zoals het ontstaan van het drankgedrag van Bente en de burn-out van Floor. Ook is in het boek sprake van een moeizame relatie tussen Floor en haar dochter Kim, maar dit blijkt niet duidelijk uit de omgang tussen moeder en dochter in het boek. Buiten wat kleine wrijvingen lijken moeder en dochter goed met elkaar om te gaan en elkaar te willen helpen.

Het is een leuk boek om het boek te lezen en het thema van oplichting en ontvoering is goed. Toch word je niet in het verhaal meegesleurd, zoals een goede thriller met je hoort te doen. De situatie van Bente en het leven met iemand met de Korsakov-ziekte is duidelijk neergezet en ook de conversaties tussen moeder Floor en dochter komen waarheidsgetrouw over.

Een aardige thriller om te lezen met een goed eind, maar de spanningsopbouw en de achtergronden in het boek hadden beter uitgewerkt mogen worden.