Mooi debuut in de unieke stijl van Elsschot

Villa des Roses is de debuutroman van Willem Elsschot, oftewel Alfons de Ridder. Dit werk gaf het startschot van de schrijverscarrière van Elsschot. Het vertelt het verhaal van een uiteenlopende groep personages die op de één of andere manier terecht zijn gekomen in hetzelfde pension, namelijk de Villa des Roses. Dit pension wordt geleid door Madame Brulot, een vrouw die niet bang is haar gasten te bedriegen en een zo groot mogelijke winst nastreeft, maar ergens toch wel wat in zit met het welzijn van haar gasten. In het kader van dit pension volg je als lezer hoe het de eigenaar, de dienstmeisjes en de gasten vergaat.

Elsschot zet in deze debuutroman al meteen te toon voor zijn andere werken en onderscheidt zichzelf en zijn stijl al meteen van de andere schrijvers uit zijn tijd. Hij schrijft met een erg realistische en sobere stijl, maar weet er toch wat humor, vooral ironie, in te verwerken. De manier waarop madame Brulot haar gasten bedriegt en de manier waarop haar gasten zich gedragen kan soms voor enkele lachwekkende momenten zorgen. Dit zorgt ervoor dat de schrijfstijl toch een iets lichtere toon krijgt, ook al zijn de gebeurtenissen niet altijd even positief.

In dit boek lopen verschillende verhaallijnen door elkaar, maar sommigen zijn vrij kort en niet zo ver uitgewerkt. De verhaallijn van Louise, het nieuwe dienstmeisje, wordt het meeste uitgediept. Het eerste deel van het boek vooral gebruikt wordt om de setting te schetsen en de personages voor te stellen. Het tweede deel van het verhaal wordt vooral in beslag genomen door deze verhaallijn van Louise. Ze stort zich nogal onbezonnen in een onfortuinlijke relatie met één van de gasten en hoewel dit vrij duidelijk is voor de lezer, heeft Louise toch nog hoop op een gelukkig einde.

Ik geef dit boek 4 sterren, omdat ik in dit boek de unieke schrijfstijl van Elsschot erg duidelijk vind en ik er met volle teugen van genoten heb. Ik vond het erg interessant om te lezen hoe de verschillende personages met elkaar in interactie treden en hoe de verschillende verhaallijnen door elkaar lopen en elkaar beïnvloeden. Dit is het tweede werk van Elsschot dat ik lees en het heeft me zeker aangespoord om zijn andere werken ook eens te lezen.