Gebrek aan spanning, teleurstellende horror

The Imaginary Friend is het tweede boek van de bestsellerauteur Stephen Chbosky. Zijn eerste boek, The Perks of Being a Wallflower, wist mensen over de hele wereld te bekoren en de filmversie van 2012 vergrootte het succes van zijn verhaal alleen maar. Fans van Chbosky hebben lang moeten wachten op een nieuw boek, maar liefst 20 jaar, en kunnen eindelijk iets nieuws van zijn hand lezen in The Imaginary Friend. Hij slaat met dit boek wel een heel andere weg in en waagt zich aan een compleet ander genre. The Imaginary Friend speelt zich af in thriller/horrorsferen en volgt het verhaal van een jongetje dat geteisterd wordt door een wereld waar nachtmerries werkelijkheid worden.

The Imaginary Friend is totaal anders dan The Perks of Being a Wallflower en deze twee boeken vergelijken zou hetzelfde zijn als appelen met peren vergelijken. Maar weten dat Chbosky de auteur van een bestseller als The Perks of Being a Wallflower wekt wel bepaalde verwachtingen bij het lezerspubliek. Bij mij lage deze verwachtingen zeer hoog, omdat ik meermaals genoten heb van het lezen van Chbosky’s eerste boek. Jammer genoeg zijn mijn verwachtingen niet ingelost.

Waar ik Chbosky kende als een auteur met een vlotte pen, leest zijn tweede boek allesbehalve vlot. The Imaginary Friend is een vrij dik boek, 720 pagina’s, maar het verhaal heeft niet zoveel pagina’s nodig om verteld te worden. Het boek zit vol met herhalingen en zinnen die overbodig lijken, waardoor het lijkt alsof Chbosky het verhaal eindeloos probeert te rekken. Sommige gebeurtenissen in het boek duren maar enkele minuten, maar worden beschreven in zoveel pagina’s dat het moeilijk wordt je aandacht erbij te houden. Chbosky zegt in dit boek heel weinig met heel veel woorden en dat komt het verhaal niet ten goede.

Dat het boek zo traag leest en de gebeurtenissen te lang uitgerekt worden heeft ook een negatief effect op de spanning. Eerst wil je nog wel weten wat er gaat gebeuren, maar Chbosky stelt bepaalde onthullingen en spanningselementen zo lang uit dat je als lezer snel je interesse kan verliezen. Ook lijkt het boek te proberen eng te zijn, maar door het verhaal steeds maar langer te rekken vond ik het boek uiteindelijk ook niet meer zo eng. Ik ben blijven lezen, omdat ik uiteindelijk wel wou weten hoe het verhaal zou eindigen en wat de ontknoping zou zijn, maar hierdoor was ik blij dat het boek eindelijk uit was om de verkeerde reden (ik was er eindelijk van af).

Spijtig genoeg zijn het trage verloop en een gebrek aan spanning niet mijn enige problemen met dit boek. Het plot leek voor mij ook niet erg goed uitgewerkt te zijn. Het verhaal lijkt te beginnen als een typisch horrorverhaal waarin bovennatuurlijk krachten aan het werk zijn en de personages teisteren en dit is tot op zekere hoogte ook zo. Halverwege het verhaal kreeg ik het gevoel dat Chbosky niet goed wist welke richting hij uit wou met het plot en dat hij zich had bedacht met welk soort boek het zou moeten worden. De horror begint meer religieus getint te worden en de nieuwe elementen die geïntroduceerd worden lijken niet in lijn te liggen met wat er voorheen al beschreven werd. Dit zorgde bij mij voor veel verwarring, veel vragen die uiteindelijk niet beantwoord worden en geen gevoel van voldoening na het omslaan van de laatste pagina. Kortom, ik was er niet rouwig om toen ik eindelijk de laatste pagina omsloeg en ik het boek weg kon leggen.

The Imaginary Friend heeft mij spijtig genoeg niet kunnen bekoren en daarom geef ik het boek maar 2 sterren. Ik heb het boek volledig uitgelezen, ook al was het soms moeilijk, omdat ik Chbosky toch een kans wou geven nadat ik zo genoten had van zijn eerste boek. Jammer genoeg heeft hij mij teleurgesteld. Toch ga ik hem zeker nog een kans geven als hij in de toekomst nog een boek zou uitbrengen.