Schaduwtango

Schaduwtango van Arturo Pérez Reverte is een vernuftig geschreven boek over de vrijbuiter Max. Ik moet toegeven dat ik de eerste honderd blz. lastig vond lezen, vooral door de vele moeilijke namen van personen, plaatsen, muziekstukken enz. Maar toen ik eenmaal gegrepen was door het verhaal , las het verder als een trein.

We leren Max kennen als tangodanser op een cruiseschip, daar ontmoet hij beroepshalve Armando en Mecha de Troeye. Hij is onder de indruk van Mecha. Tijdens de cruise ontstaat er een band tussen Mecha en Max ondanks hun verschillende status.. Mecha is een rijke vrouw en Max is een eenvoudige danser. Toch heeft Max stijl, hij weet zich goed te kleden en zijn omgangsvormen zijn uitstekend.
Na de cruise gaat Max met het echtpaar naar een louche kroeg waar nog de "Oude Tango" wordt gedanst. Armando wil graag een muziekstuk schrijven met de tango in de hoofdrol.

Negen jaar later ontmoeten Mecha en Max elkaar voor de tweede keer. Dan verliezen ze elkaar weer uit het oog.
Het leven van Max bestaat uit diefstal, inbraak, vage baantjes. Ook zit hij een aantal jaar in de gevangenis.
Tijdens zijn laatste baan, als chauffeur van dokter Hugentobler, geeft hij zich tijdens diens vakantie uit voor een rijk, wel geslaagde arts in ruste. Hij leent de auto en kleding van zijn baas en huurt een kamer in een hotel waar een groot schaak toernooi is. De Russische schaker Sokolov neemt het op tegen Jorg Keller een aanstormend talent en zoon van Mecha.

De kracht van het boek zit hem in de overgangen van tijd. Zo ben je op de cruiseboot, dan negen jaar verder in Nice en dan in het heden. Ondanks de vele tijdswendingen, blijft het overzichtelijk.
En Max blijft Max.

Dit boek is een aanrader.