Boek van het jaar

Verruim je geest. Wat psychedelica ons leren over bewustzijn, sterven, verslaving en depressie door Michael Pollan.

Een kloek boek van 472 pagina’s over een onderwerp waar ik geen kaas van gegeten heb, dat jaagt me best wel wat angst aan. Wat haalde me dan toch over de streep? Het onderwerp én de auteur. Ik wist na het lezen van Een pleidooi voor echt eten al dat Pollan een geweldige verteller is. Want dat doet hij: storytelling. Op die manier speelt hij het klaar om je bijna 500 pagina’s lang geboeid aan de bladzijden te lijmen.

Hoewel het werk heel wetenschappelijk (in zoverre dat mogelijk is met dit onderwerp) is aangepakt heb je nergens het gevoel dat je onderwezen wordt. Dat komt doordat Pollan op de één of andere manier rechtsreeks tegen zijn lezers praat. Ik weet niet hoe hij het doet maar hij schrijft op zijn eigen heldere manier zo boeiend en eerlijk over zijn zoektocht in de wereld van de psychedelica (zoals LSD, DMT en psilocybine). Hij maakt gebruik van meerdere invalshoeken: wetenschappelijke, de geschiedenis, biologie, memoires, casestuddies en eigen ervaringen. Want zoals het een goede onderzoeker in de jaren zestig betaamde moet je eerst zelf het middel proberen eer je de mensen er met kan gaan behandelen; of in het geval van dit boek: Pollan had nooit met zo veel overtuigingskracht kunnen schrijven als hij niet aan de lijve had ondervonden wat psychedelica teweeg kunnen brengen in een mens. Doordat hij eerst grondig onderzoek naar dit onderwerp deed en dan pas zelf ging testen volg je ook zijn ganse traject van nieuwsgierige, over twijfelaar, tot ‘fan’. Dit maakt zijn zoektocht boeiender en objectiever, en dat maakt dit boek tot een nog groter meesterwerk.

Hoewel dit een non-fictie boek is leest het als fictie, het zou zelfs verfilmd kunnen worden. De ‘personages’, gaande van pioniers tot onderzoekers heden ten dage, worden zo levendig in beeld gebracht dat ze ook van het scherm zouden spatten.
Pagina na pagina word je verder in het verhaal gezogen, kennis sijpelt in je poriën en je ‘geest wordt verruimd’.

Het boek is geen promopraatje voor het gebruiken van psychedelica maar ik kan me niet voorstellen dat er mensen zijn die dit boek dichtslaan zonder ook zo een levens veranderende ervaring te willen ondergaan. Jammer genoeg komt er nog tegenkanting van de farmaceutische en de psychiatrische wereld (angst om een centje minder te verdienen), toch hoop ik dat er snel een omslag komt en psychedelica een erkend medicijn mogen worden. Want zij hebben zo veel potentie in zich, niet enkel als medicijn an sich maar ook als wegwijzer in het onderzoek naar het ‘gewone brein’ (ze liggen bijvoorbeeld aan de basis van de ontwikkeling van antidepressiva).

Verruim je geest is een boek dat je meeneemt op een trip die je niet gauw zal vergeten. Een boek dat je blik opent en je geest verruimt (alle puns intended), dat wetenschappelijk onderzoek helder verwoordt en daarnaast grappig, vernieuwend, meeslepend en begeesterend is verdient de naam ‘boek van het jaar’ bij uitstek!

Kan de Arbeiderspers alvast een exemplaar bezorgen aan Maggie De Block?