Lezersrecensie
Bertram Koeleman - Engels voor leugens
Had ik al 's gezegd dat 2016 een bijzonder goed jaar voor de literatuurliefhebber dreigt te worden? Ik las dit jaar 27 boeken en daar zat eigenlijk maar één rotboek bij (ik vertel natuurlijk niet welk boek dat was, maar het was ongeloofwaardig maakwerk).
Maar 2016 blijft me dus verbazen met het ene fraaie boek na het andere. Nu weer de verhalenbundel 'Engels voor leugens'. Verontrustende verhalen met een absurdistisch, surreële ondertoon. Ik moet denken aan Bob den Uyl op z'n best (De bloedende trein) en Harry Mulisch (Het mirakel). Wat mij treft is het de afgewogen schrijvershand die deze verhalen kenmerkt. De urgentie en authenticiteit zijn overduidelijk. Nu al benieuwd naar het volgende boek van Bertram Koeleman.
(De gave omslagfoto is van Marie Cécile Thijs)
Maar 2016 blijft me dus verbazen met het ene fraaie boek na het andere. Nu weer de verhalenbundel 'Engels voor leugens'. Verontrustende verhalen met een absurdistisch, surreële ondertoon. Ik moet denken aan Bob den Uyl op z'n best (De bloedende trein) en Harry Mulisch (Het mirakel). Wat mij treft is het de afgewogen schrijvershand die deze verhalen kenmerkt. De urgentie en authenticiteit zijn overduidelijk. Nu al benieuwd naar het volgende boek van Bertram Koeleman.
(De gave omslagfoto is van Marie Cécile Thijs)
1
Reageer op deze recensie