Deense ontdekking.

'De kunst om in koor te huilen' is het eerste boek van Erling Jepsen dat ik lees. Onverwacht heldere taal, helemaal niet het zware boek waar ik me aan verwacht had.

Hoofdpersonage is een 11-jarige jongen die een beetje naïef verslag doet van de gebeurtenissen thuis en in het dorp. Locatie is een plaatsje in het Deense Jutland, ergens in de jaren zestig. Opmerkelijk is het veelal schrijnende contrast tussen de de belevingen van de jongen en de realiteit.

Bij mijn weten zijn van Erling Jepsen vijf titels naar het Nederlands vertaald. Geen van de boeken is erg lijvig, dus deze auteur is zeker een aanrader voor wie eens een keer een Deense roman wil lezen.