Maria Wern, deel 8.

'Maria Wern' is één van de weinige Zweedse reeksen waar ik nog niet vertrouwd mee was. Aangezien er in Zweden al 16 delen uitgegeven werden, ben ik uitzonderlijk niet bij deel 1 begonnen, maar met de laatst verschenen Nederlandse vertaling, wat nummer 8 in de reeks bleek te zijn.

'Maria Wern en de vermoorde onschuld' wist mij echter niet te overtuigen. De eerste helft van het boek vond ik ronduit zwak. Er verdwijnen twee jongens en daarmee is dan ook bijna alles gezegd, het verhaal kabbelt maar zo'n beetje verder. Goed halverwege wordt het plots beter en spannender, en lijk je toch nog op een goede finale af te stevenen. Maar nee, een dertigtal bladzijdes voor het einde is daar plots plompverloren de 'ontkoping'. Origineel is de verklaring van de verdwijningen uiteindelijk wel.

Wat me opvalt, is het vlakke karakter van rechercheur Maria Wern. Het is mogelijk dat voor wie ook vorige delen gelezen heeft het personage meer kleur heeft, maar ik persoonlijk vond dit een zwakke factor in het boek. Andere personages komen beter uit de verf.

Het boek leest vlot, heeft geen ingewikkelde plot, maar weet niet echt te overtuigen. Krap drie sterren.