Stervoetballer tegen wil en dank

Michael Boerop (1968) heeft professioneel de nodige watertjes doorzwommen. Zo was hij onder andere krantenbezorger, inkoper, kroegeigenaar, websitebouwer en adminstratief bediende. Sinds kort werkt hij als zelfstandig kok. Weinig dat doet vermoeden dat hij een schrijverscarrière ambieerde. Maar kijk, dertig jaar nadat zijn moeder hem aanmoedigde een boek te gaan schrijven, is het zover. De thriller ‘Peters’ zag het daglicht. Het verhaal speelt zich af in het voetbalwereldje, en daaruit mogen we vast besluiten dat Boerop een voetbalfan is.

De figuur waar alles om draait in ‘Peters’ is de voetballer Ruud Peters. Hij speelt op een bovenaards niveau en is de bekendste Nederlander ter wereld. Op zijn schouders rust de taak om de levensdroom van zijn vader waar te maken: Nederland aan de overwinning in de wereldbeker voetbal helpen en zo de felbegeerde beker mee naar huis brengen. Voor deze droom moet alles wijken, geen opoffering is te groot. Zijn vrouw haat hem en zijn oudste zoon Rob weigert al jaren alle contact met hem. Dat zal vader Peters echter een zorg zijn, zijn zoon Ruud is de grootste voetballer van zijn generatie en in 2018 in Rusland moet het gebeuren!

Wanneer Don Olsen, de zaakvoerder van Ruud, in een Griekse gevangenis belandt, beginnen de zaken langzaam maar zeker uit de hand te lopen. Advocaat Diederik Stael blijkt al helemaal niet zuiver op de graat te zijn, illegale praktijken waar je maar kijkt. In schril contrast met dat wereldje staat journaliste Chris Berger. Zij is sportverslaggeefster bij een krant en ontdekt een geheim van Ruud. Samen met collega Martin van de showbizzrubriek en stagiair Hendrik-Jan van de economische sectie speurt ze dat het een lieve lust is. Met gevaar voor eigen leven blijft ze doorgaan, ze volgt Ruud en de voetbalclan tot in Rusland.

Het begin van het verhaal is nogal overdonderend. Je wordt als lezer middenin het verhaal gedropt, wat op zich een goede tactiek is, maar wanneer te snel te veel personages geïntroduceerd worden en je geen lijn in het verhaal kunt ontdekken, werkt dit niet. Gelukkig vindt de auteur heel snel de juiste manier om je mee te slepen in zijn verhaal. Het idee dat je met 'Peters' vertrokken bent voor ingewikkelde toestanden, kun je snel loslaten. Steeds sneller wordt er afgeteld naar juni 2018, het moment waarop de wereldbekerwedstrijden gespeeld zullen worden. Hoe dichter we bij de dag van de finale komen, hoe korter de tijdspannes, tot op de minuut volgen we de gebeurtenissen, spanning ten top!

Lange tijd blijft Ruud een vaag personage. We weten hoe zijn familie, met name zijn vader, tegen de gebeurtenissen aankijkt, maar wat Ruud er zelf van vindt, daar hebben we het raden naar. Wordt hij gelukkig van voetballen of is hij helemaal gehersenspoeld door die vader van hem? Gelukkig krijgt de voetballer naar het einde toe de prominente rol die hij verdient.

‘Peters’ is een meer dan degelijk debuut. Boerop weet spanning in zijn verhaal te stoppen en die steeds meer op te voeren. Een verademing tussen de vele ‘thrillers’ die weliswaar goed opgebouwd zijn, maar elke vorm van spanning ontberen. Het verhaal zit goed in elkaar en - niet onbelangrijk - de plot blijft langer dan twee dagen in je hoofd hangen. Op dus naar een tweede Michael Boerop, wie weet opnieuw met het originele speurderstrio Chris, Martin en Hendrik-Jan.