Veruit de beste uit de hele reeks.

Toni Coppers (1961) werd als auteur van Dood water bij de start van de jaarlijkse Boekenbeurs in Antwerpen bekroond met de fel begeerde Hercule Poirotprijs 2014. Deze politieroman is intussen reeds het zevende boek waarin commissaris Liese Meerhout de hoofdrol opeist. Het lot is Coppers gunstig gezind, volgend jaar is zijn verleidelijke commissaris bij de moordbrigade op de commerciële tv te bewonderen in een dertiendelige politiereeks.

Dood water speelt zich af in Antwerpen en vooral in de haven met de Schelde in het bijzonder. Albrecht Stuyt, een oude priester die met pedofilie in verband gebracht wordt, verdwijnt spoorloos in de buurt van de Scheldekaaien. Tijdens het dreggen stuit men niet op het lijk van Albrecht, maar op dat van Pina Gonzalez, een voormalig hoertje uit het Antwerpse Schipperskwartier. Liese Meerhout en haar team staan voor een zware opdracht. Wat oorspronkelijk op zelfmoord lijkt, draait uit op moord. Liese bijt zich halsstarrig in beide onderzoeken vast, ondanks bedreigingen aan haar adres. Er komt aardig wat rotzooi aan het licht. Na een korte, maar wilde stoeipartij bevindt de commissaris zich op persoonlijk vlak in woelig vaarwater en ligt ze in strijd met haar eigen gevoelens. Dan veranderen het dode water en het onderzoek plotseling in een wilde stroomversnelling.

Was het personage Liese Meerhout in de vorige delen nog onduidelijk, soms zelfs zwak en onzeker, dan staat deze commissaris nu stevig op beide voeten. Toni Coppers heeft haar nu duidelijk te pakken gekregen, hij houdt haar vanaf nu zeker in zijn macht. Dit betekent dat er nog een ruime groeimarge ontstaan is om dieper op de persoon van Liese te focussen. Ze krijgt nu ook te kampen met persoonlijke beslommeringen; haar schepper maakt hiermee haar leven er niet eenvoudiger op!

Deze zevende Meerhout politieroman is uitgegroeid tot de beste uit de hele reeks. Een tot in de details uitgevoerde, rechtlijnige verhaalstructuur is maar één van de pluspunten. Je wordt ook nog lekker verwend met een aantal interessante settings die Antwerpen en zijn wereldhaven te bieden hebben. Een vlot geschreven verhaal, voorzien van een stevige portie droge humor. Wat wil je nog meer? Wel ja, je krijgt eveneens nog een spannende politieroman, gekruid met uiterst geloofwaardige personages en dito situaties voorgeschoteld. Uitgeverij Manteau profileert zich als meester in misdaad; met Toni Coppers heeft deze uitgever een goudhaantje in eigen huis.

Dood water is de periode van de overgang van eb naar vloed, waarbij het water gedurende een tiental minuten bijna stil blijft staan. Deze adempauze vind je niet terug in dit boek, je leest deze pageturner zonder enige vorm van zelfmedelijden in één ruk uit.