Creativiteit ten top!

Noem het maar een verrassingsaanval op de sluimerende zomerse boekenmarkt. Als een donderslag bij heldere hemel brengen Das Mag Uitgevers, in samenwerking met het Tilt Festival, het nieuwste boekje van Maartje Wortel (1982) op de markt. Slechts tien uur nadat deze surprise werd aangekondigd, volgde prompt een tweede druk.

De titel klink alvast bijzonder: Goudvissen en beton. Ziet de lezer vooraf enig verband tussen deze lieve visjes en het staalharde beton? Niet? Wellicht is er zelfs geen enkele connectie, of toch wel? Stap eenvoudigweg in dit korte verhaal en laat je volledig gaan. Dit deed de auteur immers ook toen ze het boekje schreef. Maartje Wortel verbleef een aantal dagen in Tilburg en schreef hierover een verhaal, in haar – hoe kan het ook anders - typisch eigenzinnige schrijfstijl. Ze schittert door haar ongetemde zelfvertrouwen; van deze jonge dame heb je lang nog niet alles gezien of gelezen.

“-  Wat is de kern van je verhaal?
- Tilburg.
- Dat is nu niet helemaal duidelijk.
- De kern is Tilburg. Dat is waar alles omheen beweegt.
- Er is geen zee in Tilburg.
- De zee is overal. Ook in Tilburg.
- Dat snap ik niet helemaal, geloof ik.
- Dat hoeft ook niet. Je moet er gewoon in gaan. In het verhaal en in de zee.
- Oké. Oké.
- Er gewoon in gaan, beloof je dat?
- Ik beloof ’t.
- Anders snap je er niets van.
- Omdat er geen zee is in Tilburg?
- De zee is overal en vooral in Tilburg.  Juist daar.
- Laten we gaan.
- We gaan.”

Zo begint Goudvissen en beton: Maartje Wortel in optima forma. Reflecties die worden weerspiegeld in een verhaal dat niet echt een verhaal is. Of toch wel? Een mijmerend gedicht, stilistisch uitgesponnen tot een kort verhaal. Een ode aan het Brabantse Tilburg, aan vader en moeder, maar dan op haar eigen manier. Schalks, plezierig en ingenieus, dichterlijk mooi. Prachtige illustraties ook van de Tilburgse (!) Janine Hendriks.

De ik-persoon – de onbekende, of is het de auteur zelf (?) - benadert de lezer op een directe en wel heel creatieve wijze. Of je het nu wil of niet, je wordt helemaal meegesleurd. Opgeslorpt door de Tilburgse zee. Krijgt de attente lezer vat op dit verhaal? Goudvissen en beton is ondoorgrondelijk; zelfs de logica is in het begin wat zoek. Wel is het duidelijk dat het levensverhaal van het hoofdpersonage wordt verteld, aan de hand van ‘faits divers’ en belangrijke gebeurtenissen.

In haar gekende stijl en dito pittige schrijftaal voert Wortel haar lezers in een luxe limousine naar de eindbestemming. Of doet ze dit in een blauwe auto? Het antwoord hierop vind je in het boek!