Humor, compassie en verbijstering

Het is 16.48 uur als we kennismaken met Florence, een 84 jaar oude vrouw in het bejaardenhuis Cherry Tree. Ze ligt na een val op haar kamer op de grond en wacht tot ze wordt gevonden. Al wachtend op hulp begint ze zich af te vragen of het grote en vreselijke geheim wat ze al jaren met zich meedraagt zal worden ontdekt en hoe het zou zijn als dit een van haar laatste momenten is. Ze denkt aan haar vriendin Elsie, haar steun en toeverlaat al vele jaren.

Dan gaat het verhaal terug naar ongeveer een maand voor de val. Er komt een nieuwe bewoner in het bejaardenhuis, Gabriel Price. Hij zorgt er voor dat Florence, voor vrienden Flo, compleet van slag raakt. Gabriel lijkt namelijk sprekend op Ronnie Butler. Hij is verantwoordelijk voor de dood van Elsie’s zuster Beryl. Echter Ronnie Butler is in 1953 verdronken, hoe kan hij dan nu weer terug zijn?

Florence is van niets meer zeker en er hangt ook nog de dreiging boven haar hoofd dat ze wordt overgeplaatst naar een plek voor demente bejaarden want ze wordt toch wel erg vergeetachtig volgens de assistent-manager Anthea Ambrose. Zo staat Florence ineens voor twee grote uitdagingen; wie is Gabriel Price en hoe zorgt ze ervoor dat ze niet hoeft te gaan wonen bij de demente bejaarden?

Florence wordt hierbij geholpen door Elsie en medebewoner Jack. Langzaam wordt duidelijk wie Gabriel is en welke rol hij heeft gespeeld in het verleden van Florence maar tegelijkertijd komt hierdoor ook het grote vreselijke geheim van Florence aan het licht.  

Three things about Elsie is het tweede boek van voormalig psychiater Joanna Cannon. Haar debuutroman Het probleem met bokken en schapen werd al moet goede kritieken ontvangen. Schreef ze in haar eerste boek vanuit het perspectief van een 10-jarig meisje, in dit tweede boek verplaatst ze zich in een 84-jarige vrouw en dat doet ze op een zeer overtuigende manier.

Cannon neemt je mee in de gedachten, angsten en herinneringen van een bejaarde vrouw die zich eigenlijk ook wel realiseert dat ze langzaam haar grip op haar leven verliest. Ze doet dit echter met veel vaart en humor en vol compassie. Ze laat ook duidelijk zien hoe de omgeving omgaat met de vergeetachtige ouderen, bij vlagen best confronterend. Nergens wordt het boek echter zwaar of deprimerend, humor blijft de boventoon voeren.  

Langzaam kom je als lezer meer te weten over de Three things about Elsie, om na het lezen van de laatste bladzijde van het boek verbijsterd achter te blijven.