Harry Potter avant la lettre

Een Brits tovergenootschap wil de Engelse magie nieuw leven inblazen. Geen van allen kan eigenlijk écht toveren. Toch blijkt er nog één niet-praktiserende tovenaar in Engeland te zijn, mr. Norrell, die ze van lieverlede kunnen overtuigen om de toverkunst weer te beoefenen. Enige tijd later neemt hij Jonathan Strange onder zijn hoede als leerling. Door een verschillende opvatting over het al of niet restaureren van de oude (duistere) magie worden beide tovenaars elkaars rivalen. Uiteindelijk blijken beide heren elkaar nodig te hebben om uit de betovering te geraken, waar ze beiden het slachtoffer van worden.

Waarom er uitgerekend 942 (!) bladzijden nodig zijn om dit zeer eenvoudige plot te vertellen, blijft een raadsel. Het boek is bovendien op geen enkel moment spannend, bevat weinig of geen actiescènes en blijft van elke (serieuze) romantiek verstoken... Ook de veelvuldige voetnoten werken storend en komen de op zich al hortende leesbaarheid zeker niet ten goede. Waarom dit boek in de Britse (en aanvankelijk ook Vlaamse) pers de hemel ingeprezen werd, blijft dus een al even groot mysterie!

Een weinig betoverend boek om zo snel mogelijk te vergeten.