Wat is jouw levensdoel op deze aarde?

Hakan Nesser is een Zweedse schrijver, die niet alleen spannende thrillers schrijft, maar ook mooie romans, zoals bijvoorbeeld “De zomer van Kim Novak”. Ik ben een fan van Hakan Nesser. Daarom had ik ook meegedaan aan de winactie van uitgeverij De Geus in februari voor dit boek, toen ze 3000 likes hadden op hun Facebook- pagina. Ik had dit boek toen gewonnen.

Het verhaal gaat over een man, Leonard Vermin, bij wie kanker is geconstateerd. Hij heeft nog maar een paar weken te leven en wil de definitieve eindbalans opmaken. Hij gaat op zijn 70- ste verjaardag zijn testament voorlezen tijdens een diner in zijn geliefde Londen, waar hij een aantal jaren van zijn leven heel gelukkig is geweest. Daar wil hij nu zijn. Aangezien hij een vermogen vergaard heeft tijdens zijn leven, willen zijn familieleden wel naar deze stad afreizen om een paar miljoen te kunnen innen.

Veertig jaar geleden heeft hij een aantal jaren in Londen gewoond en gewerkt, hij was toen 28 jaar. Daar heeft hij Carla leren kennen. Dát was zijn enige echte liefde. Leonard heeft zijn huidige vrouw Maud twintig jaar geleden leren kennen toen zij zijn therapeute was. Hij was toen erg mishandeld, had een persoonlijkheidsstoornis en deed bij haar cognitieve gedragstherapie. Het is de eerste keer dat ze samen in Londen zijn en zeker ook de laatste keer. Haar beide kinderen, Irina en Gregorius, zijn ook uitgenodigd. Ook de notaris zal aanwezig zijn, maar er is nog iemand uitgenodigd, maar wie dan?

Je leest over hun reis naar Londen en over hun beweegredenen om daar heen te gaan. Tot het tijdstip van het diner zijn er allerlei gebeurtenissen, die het bijna niet door laten gaan. Het verhaal switchst van heden naar verleden. Ook maakt Nesser gebruik van verschillende perspectieven. Maud wil de controle houden, maar slaagt daar niet in. Haar kinderen zijn niet echt evenwichtig. Bij Milos Skrupka uit Amerika glipt het leven door zijn vingers. Zo hebben alle mensen in dit verhaal een stoornis of zwakte in hun karakter. Er is ook een verhaallijn van Lars Gustav Selén, die ook een hoofdrol speelt in het verhaal. Bovendien is er een geel notitieboek uit 1968, waar we ook het een en ander uit kunnen lezen. Dit bevat herinneringen van Leonard aan zijn grote liefde Carla. Hij wil dit verhaal achterlaten voor iemand, die hij zal ontmoeten tijdens het diner. Zo zijn er dus verschillende verhaallijnen, die aan het eind samenkomen tijdens het diner. Dan weet je hoe het zit.

“Hemel boven Londen” is geen thriller, wat sommigen wel verwacht hadden. Dan valt het misschien tegen. Maar ik houd ook van goede romans, dus ik was heel benieuwd naar dit boek. Het is een psychologische roman geworden. Ik heb aantekeningen gemaakt, omdat ik soms het spoor bijster dreigde te raken, omdat Nesser niet alleen vaak schakelt tussen de diverse perspectieven, maar ook tussen locaties en tijden. Ik had soms het gevoel in een kunstwerk van Esscher te zijn beland. Fictie en werkelijkheid lopen in elkaar over. Je wordt voortdurend op het verkeerde been gezet. Enige concentratie is dus wel vereist.

Londen is waar het verhaal zich grotendeels afspeelt. Londen was in de jaren ’60 de hoofdstad van de wereld, volgens Leonard Vermin. Leuk om te lezen, dat ze in Bayswater in een hotel zaten. Daar ben ik zelf ook geweest de eerste keer, dat ik in Londen was. Als je een beetje bekend bent in Londen, kun je ze zo volgen.

Hakan Nesser onderzoekt met dit boek volgens mij wat zijn bestaansreden, zijn raison d ‘etre is. Dat komt steeds weer in het verhaal naar voren. Hij zegt in een interview, dat hij nieuwe dingen wil uitproberen. Zo is dit een experimentele roman geworden, die speelt met de lezer. Als je net als Leonard aan het eind van je leven staat, dringen er andere gedachten bij je op dan anders. Je gaat nadenken over je eigen leven. Wat je diepste gevoelens en je drijfveren zijn. Er is een surrealistische sfeer in het boek. De surrealisten roepen met hun vervreemdende werk soms ongemakkelijke gevoelens op bij de beschouwer. Zo heeft Salvador Dali een schilderij gemaakt over horloges. Die metafoor heeft Nesser ook in dit boek gebruikt. Het boek is heel intelligent opgebouwd. Jammer genoeg vond ik het boek niet zó boeiend, dat ik het vijf sterren zou geven. Maar het laat de lezer wel nadenken. Wat is jouw levensdoel op deze aarde?