Lezersrecensie
"Tegenlicht" is een prachtig meeslepend verhaal
25 okt 2012
‘Tegenlicht’ van de Nederlandse schrijfster Esther Verhoef is haar vijfde boek, maar haar eerste roman. Het boek is genomineerd voor de NS Publieksprijs 2012. Met haar man Berry heeft ze nog verschillende actiethrillers geschreven onder het pseudoniem Escober. Ze behoort tot de absolute Nederlandse top van thrillerschrijfsters. Een aantal boeken van Esther Verhoef ken ik al: ‘Rendez-vous’ en ‘Déjà- vu’. Vroeger heeft ze informatieve dierenboeken geschreven, waarvan wereldwijd acht miljoen boeken verkocht zijn. Esther Verhoef is geboren in Den Bosch, in een wijk waar veel probleemgezinnen woonden. Toen ze getrouwd en drie kinderen had, gingen ze verhuizen naar Frankrijk(2004), waar ze een ruïne helemaal opgeknapt hebben. Door haar succes moest ze zoveel in Nederland zijn, dat ze na drie jaar toen maar terug verhuisd zijn. Sommige stukken van het verhaal in Tegenlicht zijn autobiografisch, zoals het gepest van Vera in haar jeugd. Schrijven is voor Esther dan ook een vlucht naar een andere wereld.
Vera Zagt heeft geen gemakkelijke jeugd. Haar autoritaire vader is militair en nogal rechtlijnig, haar moeder zit vaak in een psychiatrische kliniek, zodat ze veel door haar oma wordt opgevangen, die eigenlijk helemaal geen zin heeft om nog een ander kind op te voeden. Ze wil nu wel eens haar eigen leven leiden. Vera woont in een achterstandswijk, waar je opvalt als je veel afwijkt van de norm. Ze wordt dan ook veel gepest op school, want ze is leergierig. Altijd is ze bang, dat ze haar weer te grazen nemen. In een interview heeft Esther het over ‘oorlog’. Op de middelbare school leert ze zich aanpassen en mee te doen met de groep door te kijken hoe andere kinderen zich gedragen. Ze werd er hard van, want de wereld was nog harder.
Een andere verhaallijn gaat over het heden als Vera achtendertig jaar is. Ze is al twintig getrouwd met Lucien, meteen uit het ouderlijk huis bij hem ingetrokken. Ze is fotografe en fotografeert dieren voor reclame, brochures en tijdschriften. Ze heeft haar bedrijf in een boerenschuur, waar al haar apparatuur staat. Haar huwelijk is wat sleets, ze heeft een minnaar en denkt ook, dat Lucien zich teveel inlaat met zijn medewerkers. Hij werkt altijd. Soms komt zij zelf laat thuis en dan is Lucien er nog niet eens. Eigenlijk leven ze langs elkaar heen. Als volwassene heeft Vera nog altijd een laag zelfbeeld. Ze heeft in het verleden een aantal keer een depressie gehad, maar met de hulp van Lucien is ze er altijd weer bovenop gekomen.
Dan komt het bericht, dat Luciens vader ernstig ziek is en hij hen een gunst vraagt. Hij vraagt hen mee te gaan op een laatste reis naar Florida, hij wil samen zijn met heel zijn gezin, ook al heeft hij zijn oude gezin in de steek gelaten en met een andere vrouw een nieuw gezin gesticht. Lucien zet uiteindelijk zijn wrok aan de kant en gaat samen met Vera mee naar Florida. Daar gebeurt iets, wat Vera niet voor mogelijk had gehouden: ze wordt voor het eerst echt verliefd. Verliefd op de halfbroer van Lucien. Wat er daarna gebeurt, lijkt op een rollercoaster. Zal Vera bij haar man Lucien blijven of kiezen voor haar nieuwe liefde?
Esther Verhoef schrijft het verhaal in twee delen. Het eerste deel wordt telkens afgewisseld met een verhaallijn uit het verleden, ook met een ander lettertype geschreven. Je kunt lezen hoe Vera geworden is zoals ze nu is. Ook het verhaal in het heden heeft af en toe een spannend eind om de spanning vast te houden, zodat je wil doorlezen, omdat je zo benieuwd bent, hoe het hen vergaat. Het tweede deel gaat uitsluitend over het heden, dat is het laatste drie- vierde deel van het verhaal. Is het verhaal van het verleden vooral een verhaal over gepest worden, toch was dit stuk voor mij niet zo emotioneel als het laatste deel. Misschien als je zelf ervaring hebt gehad met pesten, dat je je goed kunt inleven in de jonge Vera. De mensen zijn wel zo beschreven, dat ze helemaal voor je gaan leven. De reis naar Florida wordt zo beschreven, zoals ze zelf heeft meegemaakt, dus het heeft een grote waarheidsfactor. Het tweede deel speelt zich voornamelijk af op het eiland La Palma en in Zuid- Spanje. Esther beschrijft deze droomplekken op een manier, dat je zo het vliegtuig in zou willen stappen. De belevenissen van Vera maakten op mij zo ‘n indruk, dat ik niet zomaar een traantje gelaten heb, maar dat de tranen over mijn wangen stroomden, zelfs nog een tijd, nadat ik het boek al uit had.
Pesten heeft zo ’n invloed op een kind, dat het hun hele verdere leven ermee worstelen zal. Gelukkig wordt er nu in de klas aandacht aan besteed, doch toch niet op alle scholen. Ik heb zelf iets meegemaakt, dat ik als leerkracht een kind wilde ontzetten, omdat het gepest werd en ik er last mee kreeg. Ook heb ik een kind wel eens geadviseerd om naar een andere school te vertrekken en bij die kinderen is het goed afgelopen. Ik hoop, dat het mensen aanzet tot nadenken, dat je eigen gedrag veel invloed heeft op een ander, het hoeft niet eens pesten te zijn. Esther heeft met ‘Tegenlicht’ een prachtig meeslepend verhaal geschreven, die ik iedereen aanraad om te lezen!
‘Tegenlicht’ van de Nederlandse schrijfster Esther Verhoef is haar vijfde boek, maar haar eerste roman. Het boek is genomineerd voor de NS Publieksprijs 2012. Met haar man Berry heeft ze nog verschillende actiethrillers geschreven onder het pseudoniem Escober. Ze behoort tot de absolute Nederlandse top van thrillerschrijfsters. Een aantal boeken van Esther Verhoef ken ik al: ‘Rendez-vous’ en ‘Déjà- vu’. Vroeger heeft ze informatieve dierenboeken geschreven, waarvan wereldwijd acht miljoen boeken verkocht zijn. Esther Verhoef is geboren in Den Bosch, in een wijk waar veel probleemgezinnen woonden. Toen ze getrouwd en drie kinderen had, gingen ze verhuizen naar Frankrijk(2004), waar ze een ruïne helemaal opgeknapt hebben. Door haar succes moest ze zoveel in Nederland zijn, dat ze na drie jaar toen maar terug verhuisd zijn. Sommige stukken van het verhaal in Tegenlicht zijn autobiografisch, zoals het gepest van Vera in haar jeugd. Schrijven is voor Esther dan ook een vlucht naar een andere wereld.
Vera Zagt heeft geen gemakkelijke jeugd. Haar autoritaire vader is militair en nogal rechtlijnig, haar moeder zit vaak in een psychiatrische kliniek, zodat ze veel door haar oma wordt opgevangen, die eigenlijk helemaal geen zin heeft om nog een ander kind op te voeden. Ze wil nu wel eens haar eigen leven leiden. Vera woont in een achterstandswijk, waar je opvalt als je veel afwijkt van de norm. Ze wordt dan ook veel gepest op school, want ze is leergierig. Altijd is ze bang, dat ze haar weer te grazen nemen. In een interview heeft Esther het over ‘oorlog’. Op de middelbare school leert ze zich aanpassen en mee te doen met de groep door te kijken hoe andere kinderen zich gedragen. Ze werd er hard van, want de wereld was nog harder.
Een andere verhaallijn gaat over het heden als Vera achtendertig jaar is. Ze is al twintig getrouwd met Lucien, meteen uit het ouderlijk huis bij hem ingetrokken. Ze is fotografe en fotografeert dieren voor reclame, brochures en tijdschriften. Ze heeft haar bedrijf in een boerenschuur, waar al haar apparatuur staat. Haar huwelijk is wat sleets, ze heeft een minnaar en denkt ook, dat Lucien zich teveel inlaat met zijn medewerkers. Hij werkt altijd. Soms komt zij zelf laat thuis en dan is Lucien er nog niet eens. Eigenlijk leven ze langs elkaar heen. Als volwassene heeft Vera nog altijd een laag zelfbeeld. Ze heeft in het verleden een aantal keer een depressie gehad, maar met de hulp van Lucien is ze er altijd weer bovenop gekomen.
Dan komt het bericht, dat Luciens vader ernstig ziek is en hij hen een gunst vraagt. Hij vraagt hen mee te gaan op een laatste reis naar Florida, hij wil samen zijn met heel zijn gezin, ook al heeft hij zijn oude gezin in de steek gelaten en met een andere vrouw een nieuw gezin gesticht. Lucien zet uiteindelijk zijn wrok aan de kant en gaat samen met Vera mee naar Florida. Daar gebeurt iets, wat Vera niet voor mogelijk had gehouden: ze wordt voor het eerst echt verliefd. Verliefd op de halfbroer van Lucien. Wat er daarna gebeurt, lijkt op een rollercoaster. Zal Vera bij haar man Lucien blijven of kiezen voor haar nieuwe liefde?
Esther Verhoef schrijft het verhaal in twee delen. Het eerste deel wordt telkens afgewisseld met een verhaallijn uit het verleden, ook met een ander lettertype geschreven. Je kunt lezen hoe Vera geworden is zoals ze nu is. Ook het verhaal in het heden heeft af en toe een spannend eind om de spanning vast te houden, zodat je wil doorlezen, omdat je zo benieuwd bent, hoe het hen vergaat. Het tweede deel gaat uitsluitend over het heden, dat is het laatste drie- vierde deel van het verhaal. Is het verhaal van het verleden vooral een verhaal over gepest worden, toch was dit stuk voor mij niet zo emotioneel als het laatste deel. Misschien als je zelf ervaring hebt gehad met pesten, dat je je goed kunt inleven in de jonge Vera. De mensen zijn wel zo beschreven, dat ze helemaal voor je gaan leven. De reis naar Florida wordt zo beschreven, zoals ze zelf heeft meegemaakt, dus het heeft een grote waarheidsfactor. Het tweede deel speelt zich voornamelijk af op het eiland La Palma en in Zuid- Spanje. Esther beschrijft deze droomplekken op een manier, dat je zo het vliegtuig in zou willen stappen. De belevenissen van Vera maakten op mij zo ‘n indruk, dat ik niet zomaar een traantje gelaten heb, maar dat de tranen over mijn wangen stroomden, zelfs nog een tijd, nadat ik het boek al uit had.
Pesten heeft zo ’n invloed op een kind, dat het hun hele verdere leven ermee worstelen zal. Gelukkig wordt er nu in de klas aandacht aan besteed, doch toch niet op alle scholen. Ik heb zelf iets meegemaakt, dat ik als leerkracht een kind wilde ontzetten, omdat het gepest werd en ik er last mee kreeg. Ook heb ik een kind wel eens geadviseerd om naar een andere school te vertrekken en bij die kinderen is het goed afgelopen. Ik hoop, dat het mensen aanzet tot nadenken, dat je eigen gedrag veel invloed heeft op een ander, het hoeft niet eens pesten te zijn. Esther heeft met ‘Tegenlicht’ een prachtig meeslepend verhaal geschreven, die ik iedereen aanraad om te lezen!
1
Reageer op deze recensie
